پیش نویس آیین نامه آبکاری ، عملیات حرارتی ، رنگ کاری و شستشو

 

 

پیش نویس آیین نامه احداث کارگاه های آبکاری - تصویب نشده 

تدوین شده توسط گروه مشاورین- زمستان 96

فهرست مطالب:

هدف.. 4

دامنه کاربرد 4

تعاريف‌ و اصطلاحات.. 4

1-کارگاه آبکاری.. 5

1-1 فضاهای مورد نیاز درسالن تولید 5

1-1-1 فضا جهت ماشین آلات.. 5

1-1-2    فضا جهت تردد وسایل حمل و نقل. 6

1-1-3 فضا جهت تردد پرسنل. 6

1-1-4 فضا جهت توسعه آینده 7

1-1-5 سایر ویژگی های سالن فرآوری و تولید 7

2- مقررات مربوط به ساختمان‌ 7

2-1 درها 7

2-2 ديوارهاي‌ داخلي. 7

2-3 كف‌ 8

3- توليد 9

3-1 لباس‌ و ایمنی كاركنان‌ 9

3-2 ایمنی موارد مربوط به خط تولید 9

3-2-1 جنس وان ها 9

3-2-2 تهویه وان ها 10

3-2-3 ایمنی در برابر آتش سوزی.. 10

3-2-4 مجراهای سرریز وان. 12

3-2-5 مجرای تخلیه. 12

3-2-6 شست و شوی وان ها و بررسی هودها و کانال های تهویه. 12

3-2-6 سیستم هشدار خطر وان. 13

3-2-7 خروجی وان ها 13

3-2-8 ایمنی  رنگ کاری و پوشش دهی. 14

3-2-9 ایمنی مربوط به چربی زدایی. 14

3-2-10 ایمنی رنگ کاری الکتروستاتیک... 15

4- قوانین مربوط به انبار و ذخیره سازی مواد و تجهیزات.. 16

4-1 علايم‌ مشخصه‌ براي‌ وسايل‌ و ظروف‌ در آزمایشگاه 17

4-2 طريقه‌ انبار كردن‌ مواد خطرناک.. 18

4-2-1  مخزن‌ انبار مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ 18

4-2-2 مخازن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ 20

ج- انبار كردن‌ بشكه‌ها يا ظروف‌ محتوي‌ مايعات‌ خطرناك‌ 21

4-2-3  بشکه‌هاي‌ اسيد 23

4-2-4  سيلو كردن‌ مواد شيميايي‌ خشك‌ 23

4-2-5  محصور ساختن‌ محل‌ توليد و نگهداري‌ مواد منفجره‌ 24

4-3 انبار قطعات، لوازم و تجهیزات مربوط به تعمیر و نگهداری ماشین آلات.. 25

5- قوانین مربوط به حذف پساب و مسایل زیست محیطی. 25

5-1 ضايعات‌ مواد خطرناك‌ 25

5-2 جمع‌ آوري‌ گازها و بخارها 26

5-3 جلوگيري‌ از اختلاط‌ مخاطره‌انگيز گازها 26

 هدف

  هدف از تدوين اين ضابطه تعيين حداقل ویژگی­های فني و ایمنی کارگاه های آبکاری  مي باشد.

دامنه کاربرد

 این ضابطه برای تاسیس و بهره برداری کارگاه های آبکاری  و استفاده کارشناسان اداره کار و تامین اجتماعی کاربرد دارد.

تعاريف‌ و اصطلاحات

آستانه مقادیرحدی یا ماکزیمم غلظت مجاز [1]: بیشترین میزان ماده ای که می­تواند در هوا در یک شیفت 8 ساعته و 5 روز در هفته وجود داشته باشد.

میانگین وزنی زمانی[2]: مترادف ماکزیمم غلظت مجاز

 پی پی ام[3]: قسمت درمیلیون یا میلی­گرم برمترمکعب (mg/m³)  که برای گازها به­کار می­رود. برای ذرات ریز فقط mg/m³ مطرح می­شود.

دوز کشنده[4]: مقدار مواد مهلک اندازه گیری شده به ازای هر کیلو وزن جاندار درمعرض که در 50% درصد موارد باعث مرگ شده است.

نقطه اشتعال: حداقل دمایی که در آن دما مایع بخاراتی تولید می کند که دارای غلظت کافی برای آتش گرفتن باشد . روش تست در ضمیمه الف توضیح داده شده است.

حد اشتعال پایینی[5] : کمترین غلظت یک ماده که می تواند تولید یک شعله نماید. حد اشتعال پایینی معمولا به صورت درصد حجمی ماده در هوا بیان می شود.

منطقه بخارات: هر فضایی شامل وان غوطه وری به همراه خروجی آن، تجهیزات خشک نمودن و انتقال، و منطقه اطراف آن که غلظت بخار از 25 درصد حد اشتعال پایینی مایع موجود دروان تجاوز کند.

 الف‌ - در اين‌ آيين‌ نامه‌ مايع‌ قابل‌ اشتعال‌ به‌ مايعاتي‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ نقطه‌ اشتعال‌ آنها از 93 درجه‌ سانتي­گراد كمتر باشد.

 ب‌ - مايعاتي‌ كه‌ نقطه‌ اشتعال‌ آنها از 100 درجه‌ سانتي­گراد بيشتر باشد مايع‌ غيرقابل‌ اشتعال‌ ناميده‌ مي‌شود.

وان غوطه وری: وانی است محتوی مایعاتی غیر از آب که برای غوطه وری و پوشش دهی استفاده می شود. یک قطعه می تواند در آن غوطه ور شده یا در بالای آن در معرض بخارات حاصل از وان قرار داده شود.

1-کارگاه آبکاری

 1-1 فضاهای مورد نیاز درسالن تولید

  1-1-1 فضا جهت ماشین آلات

پس از مشخص شدن ابعاد ماشين آلات، علاوه بر اين ابعاد، باید در تعيين فضاي لازم موارد زير را نیز در نظرگرفت :

ماده1 - پلكان و سكو جهت ماشين هايي كه داراي ارتفاع زياد مي باشد.

ماده2 - فضاي مورد نياز جهت تعمير دستگاه خصوصاً وقتي وسايل حجيم براي جابه­جايي مورد استفاده باشند.

ماده 3- حريم دستگاه جهت رفت و آمد کاربرکه دارای  فاصله حداقل 1متر از دیوارها و در طرف ضلع يا اضلاعي از دستگاه است كه نياز به  سركشي دارد.

ماده 4- راههاي فرار به هنگام خطر

ماده 5- براي مواد اوليه، فرآورده حدواسط يا اقلام بسته بندي مورد مصرف درجريان توليد و دركنار خط توليد فضاي لازم پيش بيني شود.

1-1-2    فضا جهت تردد وسایل حمل و نقل

      مسير حركت وسايل نقليه برقی يا دستي بهتر است توسط خط كشي كاملاً مشخص باشد، حداقل عرض مسير  جهت ليفتراك 4 متر خواهد بود.

1-1-3 فضا جهت تردد پرسنل

        چنانچه ترافيك سالن كم باشد مي توان از مسير وسايل حمل ونقل جهت پرسنل نيز استفاده نمود ماده 6: در صورت ایجاد ترافیک  بايد مسير جداگانه با عرض مناسب درنظر گرفته شود، عرض مسير جهت عبور هم زمان به شرح ذيل پيشنهاد مي شود:

عرض مسير جهت عبور يك نفر  cm 70

  عرض مسير جهت عبور دو نفر  cm 126

         عرض مسير جهت عبور سه نفر  cm 187

         عرض مسير جهت عبور چهار نفر  ‌cm 248

ماده7: در ساختمان هاي صنعتي عرض هر مسير و عبور پرسنل را براساس تعداد كل پرسنل كارگاه نيز مي توان در نظر گرفت، در اين صورت :

کارخانه هایي كه تا 100 پرسنل دارند عرض معمولي مسير cm 120       

کارخانه هایي كه تا 200 پرسنل دارند عرض معمولي مسير‌cm 180

 کارخانه هایي كه تا 500 پرسنل دارند عرض معمولي مسير cm 240

1-1-4 فضا جهت توسعه آینده

   مساحت بخش­هاي مختلف كارخانه از ابتدا بیشتر از ظرفيت اسمي درنظر گرفته مي­شود تا درطرح توسعه، ماشين آلات  در آن فضاها مستقر شوند.

  1-1-5 سایر ویژگی های سالن فرآوری و تولید 

 ايجاد شرايط ايمني و حفاظتي براي دستگاه­ها، تجهيزات، نردبان­ها و پلكان­هاي مرتبط در سالن توليد (اتصال به زمین براي  دستگاه­ها، كف­پوش عايق­دار براي تابلوهاي برق و پانل ها و حفاظت مناسب براي تجهيزات مرتفع)،  نصب علایم و تابلوهاي ايمني و بهداشتي در سالن و قابلیت دسترسی آسان به تجهيزات اطفای حريق و وضعيت سلامت و كارايي تجهيزات اطفاء حريق (پايش دوره اي)

ماده 8: استفاده از وسايل ايمني شنوايي براي كارگران در صورت وجود سرو صدا در سالن

   2- مقررات مربوط به ساختمان‌

2-1 درها

درهای ساختمان بایستی  تا حدود امكان‌ بزرگ‌ باشد و مستقيماً به‌ فضاي‌ آزاد ارتباط‌ پيدا كند. به‌ سهولت‌ به‌ طرف‌ خارج‌ باز شود.

ماده 9: قابل شستشو بوده و جنس آنها از مواد مقاوم به رطوبت باشند.

2-2 ديوارهاي‌ داخلي

درهای ساختمان بایستی مقاوم، صاف، بدون ترك،  خلل و فرج، قابل شستشو و غير قابل نفوذ به رطوبت و حرارت باشند باشند. ( حتی الامکان دارای رنگ روشن باشند).‌

ماده 10 : داراي ارتفاعي متناسب با دستگاه ها و تجهيزات باشند.

ماده 11 : در محل­هایی که مواد اسیدی یا قابل اشتعال وجود دارد، جنس دیوارها ضد اسید و یا نسوز هستند.

 ماده 12 : كليد و پريزهاي تعبيه شده روي ديوار قابل تميز كردن و ضد آب باشند.

2-3 كف‌

كف واحد توليدي بايد كاملاً مقاوم، بدون ترک و غیر لغزنده و در صورت نیاز قابل شستشو و ضدعفونی کردن باشد و همچنین دارای شیب کافی به سمت مسير فاضلاب باشد تا از تجمع آب در سطح كف واحد توليدي جلوگيري شود.

ماده 13: رنگ آن بهتر است از نوع روشن انتخاب شود.

ماده 14: درمحل­هايي كه نگهداري و آماده سازي فرآورده خام با PH اسيدي و يا قليايي انجام مي گيرد، درساختار كف از پوشش هاي مناسب و مقاوم به اسيد و قليا استفاده شود.

ماده 15: پي ريزي كف سالن و انبارها بايد به گونه اي باشد كه تحمل فشار ناشي از سنگيني ماشين آلات و بار وارده  بر آن را داشته باشد.

ماده 16:توصیه می گردد برای سهولت کار مسیر عبور، حریم دستگاه ها، بخش های تمیز و غیر تمیز بر روی کف مشخص باشند.

 ماده 17:عاری از ميخ‌ و پيچ‌ و هر گونه‌ اشيای آهني‌ باشد.

ماده18: دارای  صفحات مخصوص جای پا و رفت و آمد

ماده 19: زهکشی کف کارخانه، کانال­های فاضلاب و تصفیه آن، حداقل چهار نوع لوله ترجیحا با رنگ های مختلف برای عبوردهی ضایعات و مواد مختلف بایستی در کف کارگاه تعبیه شود.

 3- توليد

3-1 لباس‌ و ایمنی كاركنان‌

كارفرما موظف‌ است‌ در هر سال‌ دو دست‌ لباس‌ كار رایگان در اختیار هر كارگر بگذارد. لباس‌ كار باید مناسب‌ با نوع‌ كار باشد و طوری‌ تهیه‌ شود كه‌ كارگر بتواند به‌ راحتی‌ وظایف‌ خود را انجام‌ دهد و موجب‌ بروز سوانح‌ نگردد. به علاوه بایستی به ازای هر کارگر دو کمد، یکی برای لباس کار و دیگری برای لباس عادی در نظر گرفته شود.

ماده 20: به‌ كارگرانی‌ كه‌ با مواد شیمیایی‌ كار می‌كنند باید علاوه‌ بر لباس‌ كار- بر حسب‌ نوع‌ كار وسایل‌ استحفاظی‌ لازم‌ از قبیل‌ پیش‌ بند و كفش‌ و دستكش‌ مخصوص‌ (متشکل از الیاف مختلف بر حسب موادی که پرسنل با آن سر و کار دارند)، عینك‌،  ماسک و غیره‌ كه‌ آنان‌ را از آسیب‌ مواد مزبور مصون‌ دارد، داده‌ شود. نصب دوش و چشم شوی آزمایشگاهی هم در محل آزمایشگاه و هم در محل تولید ضروری است

ماده21:  رعایت موارد ایمنی در استفاده از حلال­ها، اسیدها و قلیاها  در آبکاری ضروری است. این موارد در ضمیمه الف   MSDS مواد آبکاری شرح داده شده است. (تهیه بروشور ایمنی در خصوص عملیات آبکاری MSDS در کارگاه های آبکاری اقدامی ضروری است.)

ماده22: نصب جعبه کمکهای اولیه شامل (آمپول خنثی سازی سیانور ، پمادها ، محلولهای شستشوو...) و نیز

  آگاه ساختن پرسنل به وسایل ایمنی و مکان آنها

3-2 ایمنی موارد مربوط به خط تولید

3-2-1 جنس وان ها

تمامی وان­های مورد استفاده باید توانایی ایستادگی در برابر بار اعمالی را داشته باشند. جنس وان ها باید از نوع غیرقابل اشتعال و مطابق با جدول درج شده در ضمیمه ب باشد.

3-2-2 تهویه وان ها

تهویه مورد استفاده در منطقه حاوی بخارات باید بتواند غلظت ذرات معلق را به زیر 25 درصد LFL آن ماده برساند.

ماده23 : وقتی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، استاندارد ضمیمه ب  باید رعایت گردد:

ماده24 : هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود، جریان هوا باید به یک هود یا اگزوز خروجی هدایت شود.

ماده25 : هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می­شود ، هر یک از وان ها باید دارای سیستم اگزوز مجزا بوده مگر اینکه ترکیب گازهای خروجی منجر به تولید آتش، انفجار یا واکنش شیمیایی نشود.

ماده26 : هوای فراهم شده از بیرون نباید منجر به خرابی هود سیستم اگزوز شود.

3-2-3 ایمنی در برابر آتش سوزی

در هنگام آتش سوزی و یا هنگامی که سیستم تهویه به خوبی کار نمی­کند موارد زیر باید درنظر گرفته شود:

ماده 27:  تمامی تجهیزات و سیم کشی­های برقی مطابق زیرمجموعه S این استاندارد باشد.

ماده 28: در مناطق تولید بخارات و نواحی اطراف آن، شعله و ابزارها و سطوح تولید جرقه وجود نداشته باشد.

ماده 29: وان­های قابل حملی که برای پرنمودن محتوی وان­های اصلی استفاده می­شود، باید به صورت الکتریکی به وان­های اصلی وصل شده و به زمین متصل گردند تا از ایجاد جرقه و قوس الکتریکی جلوگیری شود.

ماده 30: سیستم تولید گرما که برای عملیات خشک نمودن استفاده می­شود باید مطابق استاندارد NFPA 86 A-1979 نصب شده و دارای تهویه­ی مکانیکی مناسب باشد که قبل و در حین عملیات خشک نمودن به­کار افتاده و در صورتی که هر یک از فن­های سیستم تهویه از کار بیافتد، عملیات بصورت خودکار متوقف گردد.

ماده 31: تمامی بخارات تولید شده باید عاری از ذرات قابل احتراق باشند. به علاوه با نصب اسکرابر در فضای سالن هوای موجود بایستی از وجود آلاینده ها پاکسازی شود.  

ماده32 : از سیگارکشیدن در محوطه بخارات باید جلوگیری شده و تابلوی " سیگار کشیدن ممنوع " در نزدیکی هریک از وان ها نصب شود.

ماده 33: حفاظت در برابر آتش سوزی برای وان­های آبکاری با حداقل ظرفیت 568 لیتر و یا با سطح مقطع 38/0 مترمربع باید اعمال گردد.

ماده 34: برای مناطق حاوی بخارات:

الف- آتش خاموش کن دستی مناسب برای مایعات قابل احتراق و انفجار باید فراهم شوند.

ب- یک سیستم آتش خاموش کن خودکار باید فراهم گردد.

ماده 35: به جای سیستم آتش­خاموش­کن خودکار می توان از یک کاور با مشخصات زیر استفاده نمود:

الف- بصورت دستی نیز قابل عمل باشد.

ب- غیرقابل احتراق و یا دارای پوشش قلع باشد ضمن اینکه دارای قابلیت قفل شدن باشد.

ج- در هنگامی که از وان استفاده نمی شود بسته باشد.

ماده 36: دمای مواد محتوی وان باید حداکثر تا زیر دمای جوش آن ماده گرم شود. ضمن اینکه این دما باید حداقل 100 سانتی­گراد کمتر از دمای خود اشتعالی مایعات مورد استفاده باشد.

ماده‌37: كليه‌ دستگاه‌هاي‌ مولد گاز و دود و گرد و غبارهاي‌ قابل‌ اشتعال‌ و قابل‌ انفجار تا آنجا كه‌ از لحاظ‌ فني‌ قابل‌ عمل‌ باشد بايد:

الف‌ - در محفظه‌ مناسبي‌ نصب‌ شود.

ب- مجهز به‎وسایل‌ يادستگاه‌هاي‌ لازم‌ براي ‎تهويه‌ و اخراج‌ مواد مزبور از محوطه‌ كارگاه‎ باشد.

ج‌ - عاري‌ از عوامل‌ ايجاد جرقه‌ باشد.

د - داراي‌ ساختمان‌ ضدانفجار يا مجهز به‌ وسایل‌ کاهنده ‌ انفجار باشد.

3-2-4 مجراهای سرریز وان 

ماده 38: در صورتی که وان­ها دارای ظرفیتی بیش از 568 لیتر بوده یا سطح مقطع آن­ها بیشتر از 95/0 مترمربع باشد باید سیستم تخلیه سرریز در وان وجود داشته باشد

ماده39 : مجراهای سرریز وان باید دارای حداقل 6/7 سانتیمتر قطر بوده و ظرفیت کافی برای خروج مواد سرریز شده را داشته باشند.

ماده 40: نحوه اتصالات در سیستم سرریز وان­ها باید به صورتی باشد که اجازه بازرسی و تمیز نمودن سیستم را بدهد.

3-2-5 مجرای تخلیه

مجرای تخلیه پایینی برای وان­ها باید بتواند در هنگام آتش سوزی وان را تخلیه نموده، به صورتی که تمامی وان در طی 5 دقیقه تخلیه گردد، ضمن اینکه محتوی وان باید به یک نقطه ایمن تخلیه شود.

3-2-6 شست و شوی وان ها و بررسی هودها و کانال های تهویه

ماده41: هنگامی که هریک از کارکنان وارد وان می­شوند، ملاحظات ذکرشده در استاندارد OSHA 1910-146 باید درنظر گرفته شود.

ماده42: قبل از شستشوی وان­ها، مواد باقی مانده در آن را باید خارج نمود، ضمنا محل­هایی که مواد باقی مانده در آنها تجمع پیدا کرده است باید تهویه و تمیز گردد.

ماده43: هر 4 ماه یکبار هود و کانال­های سیستم تهویه و مقدار هوای عبوری را باید از لحاظ خوردگی یا خرابی بازرسی نمود. درصورتی که وقفه­ای در تولید برای مدت طولانی روی داده باشد این کار باید قبل از سرگیری تولید انجام شود.

3-2-6 سیستم هشدار خطر وان

ماده44: کارگاه باید به یک سیستم هشدار و متوقف نمودن خودکار عملیات، مجهز باشد تا در هنگامی که غلظت بخار مواد از 25 درصد LFL تجاوز کند شروع به­کار نماید.

3-2-7 خروجی وان ها

ماده45 : اتصال خروجی سرریز به وان ها باید حداقل 2/15 سانتیمتر پایین تر از ارتفاع وان باشد.

ماده46  : مجرای تخلیه پایینی برای وان ها با حجم بیشتر از 1893 لیتر باید تعبیه شده باشد مگر اینکه وان به سیستم اتوماتیک بسته شدن کاور مجهز یا ویسکوزیته مایعات در دمای نرمال اجازه خروج آن را ندهد.

ماده47 : مجرای تخلیه پایینی برای وان­ها باید بتواند در هنگام آتش سوزی وان را تخلیه نموده، به صورتی که تمامی وان در طی 5 دقیقه تخلیه گردد، ضمن اینکه محتوی وان باید به یک نقطه ایمن تخلیه شود.

ماده48 : مجرای تخلیه پایینی باید بصورت دستی و خودکار قابلیت عملکرد داشته باشد. انجام عملیات دستی برای تخلیه وان باید از یک مکان ایمن و قابل دسترس انجام پذیرد.

ماده 49: هنگامی که محتوی وان از نوعی است که بواسطه وزن خود تخلیه نمی شود، در این هنگام باید از پمپ های خودکار برای این منظور استفاده شود.

ماده50 : کانوایرهای جرثقیل مورد استفاده در آبکاری باید مجهز به سیستم توقف خودکار باشند.

3-2-8 ایمنی  رنگ کاری و پوشش دهی

در روش پوشش دهی با اسپری ، باید از یک سیستم پمپ کم فشار و یا یک وان ثقلی با حداکثر ظرفیت 38 لیتر برای فراهم نمودن رنگ استفاده شود. در هنگام وقوع آتش سوزی ، یک ابزار حساس به گرما باید باعث از کار انداختن سیستم پمپ شود. لوله کشی این سیستم نیز باید بصورت اساسی و محکم نصب شده باشد.

ماده 51: در روش پوشش دهی با غلطک، وقتی از مواد با نقطه اشتعال زیر 60 سانتیگراد استفاده می شود، از ایجاد جرقه توسط الکتریسیته ساکن به صورت زیر باید جلوگیری شود:

الف- ارت نمودن قطعات فلزی ( مانند قطعات چرخنده ) و نصب کلکتورهای استاتیک

ب- ایجاد یک اتمسفر هادی ( مثلا استفاده از اتمسفر با رطوبت بالا) در منطقه وجود بخارات

3-2-9 ایمنی مربوط به چربی زدایی

در وان های چربی زدایی با بخار، کندانسور یا ترموستات سطح بخار باید سطح آنرا حداقل 91 سانتیمتر یا به اندازه نصف عرض وان، هرکدام که کمتر است، پایین تر از سطح بالایی وان چربی زدایی نگهدارد.

ماده52:  در این وان ها ، وقتی که از گاز بعنوان سوخت برای وان استفاده می شود ، باید از ورود بخارات محلول به مخلوط سوخت و هوا جلوگیری شود. در این حالت برای محفظه احتراق باید از نشت هوا به داخل آن جلوگیری نمود. به علاوه نصب هود برای وانهای چربی گیری جهت جلوگیری از انباشت گازهای اتنفجاری نظیر هیدروژن در بالای این وان ها ضروری است. از طرفی با توجه به احتمال  انفجار حاصل از كف مملو از گاز هيدروژن و اكسيژن روي وانهاي چربيگير الكتريكي بر اثر  جرقه در هنگام ورود خروج قطعه، الزاميست كه به منظور به حداقل رساندن اين پديده ، ركتيفايرها قبل از ورود و خروج شابلون­هاي حامل قطعات ، خاموش شده باشند.

اين پديده با كهنه شدن محلول چربيگير، كمتر رخ خواهد داد.

ماده 53:  دودکش مورد استفاده باید از مواد مقاوم به خوردگی ساخته شده و به بیرون از کارگاه هدایت شده باشد. اگر اگزوز از نوع مکانیکی باشد باید Draft Diverter نصب شده باشد. دمای گرمکن باید به صورتی باشد که باعث تجزیه شیمیایی محلول شده و یا مقدار بیش از حد بخار تولید نکند.

ماده54 : در رابطه با وان های سیانیدی ، این وان ها باید مجهز به آب بند یا دیگر انواع حفاظ باشند، به طوری که از مخلوط شدن سیانید با اسید در مواقع شکستن وان جلوگیری گردد.

ماده55 : در وان های شستشو و چربی زدایی با اسپری، اگر وان بصورت باز باشد مقدار اسپری باید متناسب با فضای موجود در کارگاه و تهویه مکانیکی و مقدار هوای ورودی به کارگاه باشد.

3-2-10 ایمنی رنگ کاری الکتروستاتیک 

از تجهیزات الکتروستاتیک استاندارد و با کیفیت باید استفاده شود.

ماده56:  این تجهیزات باید بصورت محکم و ثابت نصب شده و بصورت موثر نسبت به زمین توسط عایق های غیرقابل احتراق و بدون تخلخل و تمیز و خشک ، عایق شده باشد.

ماده57:  برای نگهداری قطعات باید از کانوایر استفاده شود.

ماده58:  قطعات نباید بصورت دستی در حین رنگ کاری جابه جا شوند.

ماده59:   فاصله بین قطعات و الکترودهای سیستم الکتروستاتیک، باید به اندازه حداقل 2 برابر فاصله جرقه زنی باشد. مقدار حداقل فاصله باید توسط یک تابلو در نزدیکی تجهیزات نصب شده باشد.

ماده60:  در صورتی که تهویه و یا کانوایر از کار بیافتد و یا اتصال به زمین  سیستم فعال شود ، و یا قطعات دارای فاصله 2 برابر فاصله جرقه زنی از الکترود سیستم قرار گیرند ، برق سیستم باید قطع شده و به اپراتور پیغام دهد.

ماده61:  منطقه انجام رنگ آمیزی الکتروستاتیک باید توسط توری، ریل یا حفاظ از مناطق دیگر و پرسنل جدا گردد.

ماده62:   از سیستم اطفاء حریق اسپرینک لر و یا دیگر سیستم های اطفاء حریق باید استفاده گردد.

ماده63:  برای جمع آوری رنگ های باقی مانده باید از صفحات مخصوص جمع آوری رنگ و یا توری استفاده شود به نحوی که این صفحات و توری ها در یک مکان ایمن شستشو گردند.

4- قوانین مربوط به انبار و ذخیره سازی مواد و تجهیزات

در كارگاه‌هايي‌ كه‌ مواد خطرناك‌ و زيان‌ بخش‌ به‌ صورت‌ جامد، مايع‌ يا گاز تهيه‌ حمل‌ و نقل‌ و يا مصرف‌ مي‌شود و همچنين‌ در مكانهايي‌ كه‌ مواد قابل‌ اشتعال‌ يا موارد قابل‌ انفجار گردهاي‌ سمي‌ و مضر و مواد تحريك‌ كننده‌ توليد و يا پخش‌ مي‌شود بايد مواد اين‌ آيين‌نامه‌ مورد رعايت‌ قرار گيرد.

ماده‌64: جداسازی و طبقه بندی مواد در انبار مواد شیمیای بصورت زیربایستی انجام گیرد:

-  سیانورها در محل جداگانه اتاقک قفل دار و بلند تر ازکف همراه علایم هشدار دهنده و به دور از آب اکسیژنه و کروماته ها

-  اسیدها در محل جداگانه و در دورترین فاصله از انبار سیانورها

-  اکسیدکننده ها در کنار یکدیگر به دور از حلال ها

-  حلالها در محل جداگانه با پیش بینی اطفاء حریق و به دور از ترکیبات کروم

-  انبار خشک ، بدور از نور مستقیم آفتاب ، تمیز( پلیسه ، سنگ ریزه، شیشه شکسته و...)

ماده‌65: عمليات‌ مخاطره‌آميز بايد در دستگاه‌هاي‌ سر بسته‌ انجام‌ گيرد تا از تماس‌ اشخاص‌ با مواد زيان‌ بخش‌ ممانعت به عمل آید، در صورتي‌ كه‌ بكار بردن‌ دستگاه‌هاي‌ سر بسته‌ مقدور نباشد گرد و غبار گازها دود و بخارات زيان‌ بخش‌ را بايد در همان‌ لحظه‌ توليد يا در نزديكترين‌ فاصله‌ از مرحله‌ توليد به‌وسيله‌ دستگاه‌ سرپوش‌ مكنده‌ با دودكشهاي‌ مخصوص‌ از محيط‌ كارگاه‌ خارج‌ نمود.

ماده66: کف محل نیز بایستی دارای کف شیبدار و قابل شستشو بوده و راه آب مناسبی نیز داشته باشد.

 ماده67‌:  براي‌ كارگراني‌ كه‌ با مواد خطرناك‌ و زيان‌ بخش‌ كار مي‌كنند بايد وسایل حفاظت شخصی مناسب در نظر گرفته شود به علاوه نبايد فقط‌ به‌ تجهيزات‌ حفاظتي و تهویه مناسب‌ ‌متكي‌ بوده‌ بلكه‌ علاوه‌ بر تجهيزات‌ مذكور بايد به‌ وسایل‌ و تدابير قطعي‌ نظیر دوربین و آموزش پرسنل و برگزاری مرتب جلسات ایمنی با کارگران براي‌ رفع‌ مخاطرات‌ توسل‌ جست‌.

4-1 علايم‌ مشخصه‌ براي‌ وسايل‌ و ظروف‌ در آزمایشگاه

الف‌ - داراي‌ رنگ‌ ساده‌ و مشخصي‌ باشد.

 ب‌ - با نصب‌ پلاك‌ محتويات‌ داخل‌ آن‌ شناسانده‌ شود.

ج- تهیه اطلاعات ایمنی و نگهداری مواد (MSDS): تهیه این اطلاعات برای هر ماده شیمیایی شامل اطلاعات توضیحی، محتویات خطرناک، میزان سمیت، اشتعال پذیری، واکنش پذیری و اطلاعات حفاظتی و هرگونه مورد مرتبط با ماده مورد نظر الزامی است. به علاوه این اطلاعات بایستی در دسترس پرسنل آزمایشگاه قرار بگیرد.

ج‌ - دستورالعمل‌هاي‌ لازم‌ براي‌ بكار بردن‌ محتويات‌ آن‌ به‌ نحو بي‌خطر و بدون‌ زيان‌ همراه‌ داشته‌ باشد.

4-2 طريقه‌ انبار كردن‌ مواد خطرناک

4-2-1  مخزن‌ انبار مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌

ماده68‌: كليه‌ مخازن‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ بايد مجهز به‌ لوله‌ پر كننده‌اي‌ باشد كه‌ با‌ كف‌ مخزن‌ مربوط‌ بوده‌ وضمناً داراي‌ اتصال‌ برقي‌ با آن‌ باشد. لازم به ذکر است  انبار كردن‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ در مخازن‌ روي‌ زميني‌ بايستي‌ موكول‌ به‌ اجازه‌ مقام‌ صلاحيت­دار باشد.

ماده‌69: مقدار مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ كه‌ در مخازن‌ زيرزميني‌ انبار مي‌گردد بايد با رعايت‌ فاصله‌ مخزن‌ از ساختمان‌هاي‌ مجاور يا محلي‌ كه‌ بعداً ايجاد ساختمان‌ خواهد شد معين‌ گردد، به‌طوري‌كه‌ در اثر حمل‌ و نقل‌ يا پر كردن‌ و يا خالي‌ كردن‌ آتش‌ سوزي‌ و يا انفجار ساختمان‌هاي‌ مزبور را تهديد ننمايد.

ماده70: انباركردن‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ درمخازن‌ روي‎زميني‌ بايدطبق‌ شرايط‌زير‎انجام‎گيرد.

 الف‌ - مخزن‌ در روي‌ پايه‌ غير قابل‌ اشتعال‌ و به‌ فاصله‌ حداقل‌ 20 متر از ساختمان‌هاي‌ مجاور نصب‌ شده‌ باشد.

 ب‌ - زمين‌ اطراف‌ مخزن‌ گود و يا وصل‌ به‌ حوضچه‌هايي‌ باشد كه‌ در صورت‌ سوراخ‌ شدن‌ و يا پارگي‌ ديوار مخزن‌ گنجايش‌ محتويات‌ آن‌ را طبق‌ شرايط‌ زيردار باشد:

 1- ده‌ درصد بيش‌ از ظرفيت‌ مخزن‌ در صورتي‌ كه‌ مخزن‌ منحصر به‌ فرد باشد.

 2- هشتاد درصد ظرفيت‌ دو يا چند مخزن‌ در صورتي‌ كه‌ ظرفيت‌ اين‌ مخازن‌ كه‌ داراي‌ يك‌ گود يا حوضچه‌ مشترك‌ هستند از 250.000 ليتر تجاوز نكند.

 3- پنجاه‌ درصد ظرفيت‌ دو يا چند مخزن‌ در صورتي‌ كه‌ از 250.000 ليتر تجاوز نمايد.

 ج‌) با تجهيزات‌ آتش‌ نشاني‌ مناسب‌ و كافي‌ مجهز باشد.

 د) مخزن‌ طوري‌ ساخته‌ شده‌ باشد كه‌ امكان‌ پيدايش‌ فشار يا خلا در روي‌ سطح‌ مايع‌ وجود نداشته‌ باشد.

هـ) بر ضد صاعقه‌ محافظت‌ شده‌ باشد.

ماده‌71: مخازن‌ مدفون‌ مواد قابل‌ اشتعال‌ بايد داراي‌ شرايط‌ زير باشد.

 الف‌ - در زير خاك‌ يا وضع‌ محكم‌ و ثابتي‌ قرار گيرد به‌طوري‌كه‌ سقف‌ آن‌ با قشري‌ به‌ ضخامت‌ حداقل‌ 60 سانتيمتر خاك‌ مستور شده‌ باشد.

 ب‌ - بدنه‌ خارجي‌ مخزن‌ در مقابل‌ زنگ‌ زدگي‌ محافظت‌ شود.

 ج‌ - لوله‌ پر كننده‌ آن‌ به‌ خارج‌ ساختمان‌ ادامه‌ داشته‌ و دهانه‌ آن‌ بغير از مواقع‌ پر كردن‌ بسته‌ و قفل‌ باشد.

د- بجز ازراه‌ يك‎لوله‌ تهويه‌ كه‎بايستي‌ هميشه‌ بازنگاهداشته‌شود بافضاي‌ خارج‌ مربوط‎نباشد.

هـ- داراي‌ يك‌ لوله‌ اندازه‌گيري‌ ميزان‌ مايع‌ محتوي‌ مخزن‌ باشد كه‌ در غير مواقع‌ اندازه‌گيري‌ سرآن‌ بسته‌ و قفل‌ شده‌ باشد.

 و - اين‌ مخازن‌ براي‌ فشار حداقل‌ 7 كيلوگرم‌ بر سانتيمتر مربع‌ مقاومت‌ داشته‌ باشد.

ماده72‌: لوله‌ تهويه‌ بايد حائز شرايط‌ زير باشد.

 الف‌ - ارتفاع‌ آن‌ از سطح‌ زمين‌ لااقل‌ 5/2 متر باشد.

 ب‌ - از دودكشها - منابع‌ حرارت‌ و اماكني‌ كه‌ در آنجا شعله‌ پخش‌ مي‌شود و يا نقاطي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ بخار در آن‌ جمع‌ و متراكم‌ گردد به‌ قدر كافي‌ دور باشد.

 ج‌ - قطر آن‌ از 20 ميليمتر تجاوز نكند مشروط‌ بر اينكه‌ لوله‌ برگشت‌ بخار در مخازن‌ وجود داشته‌ باشد و در غير اين‌ صورت‌ قطر آن‌ لااقل‌ 25 ميليمتر باشد.

ماده73‌: اگر مخزن‌ براي‌ نگهداري‌ مايعي‌ استعمال‌ شود كه‌ نقطه‌ اشتعال‌ آن‌ از حداكثر حرارت‌ محيط‌ پايين‌تر باشد بايد اقدامات‌ لازم‌ به‌ عمل‌ آيد تا از پيدايش‌ مخلوط‌ قابل‌ انفجار بخار و هوا در داخل‌ مخزن‌ جلوگيري‌ شود و يا در انتهاي‌ لوله‌ تهويه‌ كه‌ در فضاي‌ آزاد قرار دارد دستگاه‌ شعله‌ خفه‌ كن‌ نصب‌ گردد.

4-2-2 مخازن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌

ماده74‌: مخازن‌ روي‌ زمين‌ كه‌ براي‌ انبار كردن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ بكار مي‌رود بايد داراي‌ شرائط‌ زير باشد:

 الف‌ - به طريقي‌ نصب‌ مي‌شود كه‌ هر گونه‌ نشتي‌ در هر قسمت‌ مخزن‌ قابل‌ رويت‌ باشد.

 ب‌ - اطراف‌ مخازن‌ به حد كافي‌ داراي‌ خاكريز، گودال‌ و يا حوضچه‌اي‌ باشد كه‌ محتويات‌ بزرگ‌ترين‌ مخزن‌ در صورت‌ تركيدن‌ درون‌ آن‌ جاي‌ بگيرد.

 ج‌ - بدنه‌ مخزن‌ها به‌ نحوي‌ رنگ‌ شود تا در اثر رطوبت‌ و يا دود و بخار زنگ‌ زدگي‌ و خوردگي‌ پيدا نكند.

 د - داراي‌ پلكان‌ و يا نردبان‌ قائم‌ ثابت‌ و همچنين‌ پاگردهاي‌ مناسب‌ باشد به‌طوري‌كه‌ دسترسي‌ به‌ قسمت‌هاي‌ لازم‌ مخزن‌ ممكن‌ گردد.

ماده75 :  پلكان‌ها و پاگردها بايد داراي‌ نرده‌ مناسب‌ بوده و نردبان‌ها‌ در صورتي‌ كه‌ مرتفع‌ باشد مجهز به‌ حلقه‌هاي‌ حفاظتي‌ باشد و كف‌ پاگردها بهتر است‌ از آهن‌ مشبك‌ ساخته‌ شود.

ماده76: مخازن‌ روي‌ زميني‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ در صورت‌ ضرورت‌ بايد بطور مناسبي‌ در مقابل‌ سرما محافظت‌ شود.

ماده77‌: مخازن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غيرقابل‌ اشتعال‌ بايد در محلي‌ قرار گيرد كه‌ زير آن‌ محل‌ عبور و مرور نباشد.

ماده78‌: در مورد مخازن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ در ساختمان‌هاي‌ زيرزميني‌ رعايت‌ شرایط‌ زير الزام‌ آور است‌.

 الف‌ - زيرزمين‌ بايد از بتون‌ يا مصالح‌ ساختماني‌ ساخته‌ شده‌ باشد و فاصله‌ ديوارها از مخزن‌ به‌ ترتيبي‌ باشد كه‌ يك‌ نفر به‌ آساني‌ بتواند اطراف‌ مخزن‌ عبور نمايد.

 ب‌ - اين‌ قبيل‌ مخازن‌ را بايد 38 تا 45 سانتيمتر بالاتر از كف‌ زيرزمين‌ نصب‌ نمود.

ماده79: زيرزمين‌هايي‌ كه‌ براي‌ مخازن‌ مدفون‌ حاوي‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ ساخته‌ مي‌شود بايد سرپوشيده‌ و فاقد رطوبت‌ و داراي‌ نردبان‌ ثابت‌ باشد.

ماده80‌: كليه‌ شيرهاي‌ كنترل‌ مخازن‌ نيمه‌ مدفون‌ كه‌ براي‌ مخازن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ بكار مي‌رود بايد داراي‌ شرایط‌ زير باشد:

 الف‌ - به‌ ترتيبي‌ نصب‌ شود كه‌ بتوان‌ آن‌ را از خارج‌ باز و بسته‌ نمود.

 ب‌ - داراي‌ قفلي‌ باشد كه‌ از خارج‌ قابل‌ باز و بسته‌ شدن‌ باشد.

ماده‌81: قبل‌ از آنكه‌ كارگران‌ براي‌ تعمير يا نظافت‌ وارد زيرزمين‌ مخازن‌ شوند بايد لوله‌هاي‌ مربوط‌ به‌ مخزن‌ را بسته‌ و با سنجش‌ گاز از بي‌ خطر بودن‌ هواي‌ زيرزمين‌ اطمينان‌ حاصل‌ نمود.

ماده82‌: مخازن‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ بايد:

 الف‌ - روي‌ سكويي‌ نصب‌ شده‌ باشد كه‌ در مقابل‌ اثرات‌ شيميايي‌ داخل‌ مخزن‌ مقاومت‌ داشته‌ باشد.

 ب‌ - داراي‌ لوله‌ مخصوص‌ سرريز باشد تا مايعات‌ اضافي‌ را به‌ محل‌ مناسبي‌ منتقل‌ نمايد.

ماده‌83: مخازني‌ كه‌ براي‌ انبار كردن‌ مايعات‌ محرق‌ و خورنده‌ بكار مي‌رود بايد داراي‌ لوله‌هاي‌ زير باشد:

 الف‌ - يك‌ لوله‌ سرباز در بالاترين‌ نقطه‌ مخزن‌ با قطر حداقل‌ 5 سانتيمتر.

 ب‌ - يك‌ لوله‌ زير آب‌ در پايين‌ترين‌ نقطه‌ مخزن‌ براي‌ تخليه‌ احتمالي‌ محتويات‌ آن‌ در محل‌ مناسب‌.

 ج‌ - يك‌ لوله‌ براي‌ پر كردن‌ مخزن‌ در بالا.

 د - يك‌ لوله‌ مصرف‌ به‌ ارتفاع‌ 15 سانتي‌ متر از كف‌ مخزن‌.

ج- انبار كردن‌ بشكه‌ها يا ظروف‌ محتوي‌ مايعات‌ خطرناك‌

ماده84‌: بشكه‌ها يا ظروف‌ محتوي‌ مايعات‌ خطرناك‌ قابل‌ اشتعال‌ بايد در انبارهايي‌ نگهداري‌ شود كه‌ داراي‌ مشخصات‌ زير باشد:

 الف‌ - كف‌ و بدنه‌ و سقف‌ انبار از مصالح‌ نسوز ساخته‌ شده‌ باشد.

 ب‌ - كف‌ انبار داراي‌ شيب‌ كافي‌ و به‌وسيله‌ زير آب‌ به‌ حوضچه‌ مخصوص‌ وصل‌ باشد.

 ج‌ - قسمت پایین ديوارها و همچنين‌ كف‌ از بتن‌ يا مصالح‌ غير قابل‌ نفوذ ساخته‌ شده‌ باشد.

ماده85‌: بشكه‌ها يا ظروف‌ مايعات‌ خطرناك‌ بايد در سكوهاي‌ سيماني‌، بتوني‌، آجري‌ و يا جايگاه‌هاي‌ فلزي‌ نگاهداري‌ شود.

ماده86: بشكه‌هاي‌ محتوي‌ اسيد بايد در محل‌ خنكي‌ انبار شود. سرپيچ‌ اين‌ بشكه‌ها را بايد با احتياط‌ كامل‌ براي‌ تخفيف‌ فشار داخل‌ بشكه‌ باز كرد و دوباره‌ بست‌ و اين‌ عمل‌ را هفته‌اي‌ يكي‌ دوبار در صورت‌ لزوم‌ تكرار نمود.

ماده‌87: بشكه‌ها يا ظروف‌ خالي‌ را كه‌ به‌ منظور پر كردن‌ مجدد از مايعات‌ خطرناك‌ انبار مي‌كنند بايد:

 الف‌ - چنانچه‌ مخصوص‌ پر كردن‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ است‌ داراي‌ سرپيچ‌ و يا روپوش‌ محكمي‌ باشد كه‌ مانع‌ از خروج‌ بخار مايعات‌ مذكور شود.

 ب‌ - چنانچه‌ براي‌ پر كردن‌ اسيد و يا ساير مايعات‌ غير قابل‌ اشتعال‌ به­كار رود قبلاً تميز و خشك‌ شده‌ باشد.

 ج‌ - بشكه‌هاي‌ خالي‌ را از هر نوع‌ كه‌ باشد از بشكه‌ پر جدا انبار كنند.

ماده88‌: چنانچه‌ بشكه‌ها و يا ظروف‌ مايعات‌ خطرناك‌ غير قابل‌ اشتعال‌ براي‌ به­كار بردن‌ مجدد قابل‌ مصرف‌ نباشد بايد آنها را در هم‌ كوبيده‌ و يا پاره‌ و غير قابل‌ استفاده‌ نمود و در مورد بشكه‌ها و ظروف‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ بايد قبل‌ از پاره‌ كردن‌ آنها را با بخار آب‌ كاملاً شسته‌ و خشك‌ نمود.

ماده‌89: بشكه‌ها و ظروفي‌ كه‌ براي‌ مايعات‌ خطرناك‌ به­كار مي‌رود بايد قبل‌ از پر كردن‌ از نظر نشت‌ و ساير نقایص‌ بطور دقيق‌ مورد معاينه‌ قرار گيرد و اگر بايد با مايع‌ ديگري‌ پر شود قبلاً با محصول‌ خنثي‌ كننده‌ و بخار آب‌ و يا آب‌ جوش‌ كاملاً شسته‌ شده‌ و خشك‌ گردد و بعداً مورد استفاده‌ قرار گيرد.

 ماده 90-  براي‌ بازديد داخل‌ بشكه‌ها اگر احتياج‌ به‌ استفاده‌ از چراغ‌ برق‌ گردان‌ باشد بايد اين‌ قبيل‌ چراغها با مقررات‌ آيين‌نامه‌ حفاظتي‌ تاسيسات‌ و وسايل‌ الكتريكي‌ در كارگاه‌ها قابل‌ انطباق‌ باشد.

 4-2-3  بشکه‌هاي‌ اسيد

ماده91‌: بشکه‌هاي‌ حاوي‌ اسيد را بايد در سبد يا جعبه‌ بطور منفرد گذاشت‌ و اطراف‌ آن‌ را با الياف‌ غیر قابل‌ احتراق‌ پوشاند.

ماده92‌: بشکه‌هاي‌ حاوي‌ اسيد را بايد در اطاق‌ مجزا كه‌ داراي‌ كف‌ بتوني‌ پوشيده‌ با ماده‌ ضد اسيد و داراي‌ زير آب‌ متصل‌ به‌ حوضچه‌ باشد نگهداري‌ نمود.

ماده‌93: بشکه‌‌هاي‌ حاوي‌ اسيد را نبايد روي‌ هم‌ چيد اما مي‌توان‌ آنها را در قفسه‌ بندي‌ روي‌ هم‌ قرار داد.

ماده‌94: براي‌ حمل‌ و نقل‌ بشکه‌‌هاي‌ اسيد به‌ داخل‌ و يا خارج‌ انبار بايد از چرخ‌ دستي‌ يا وسايل‌ نقلیه ای که  لااقل‌ داراي‌ دو چرخ‌ است‌ استفاده‌ نمود.

ماده95‌: قبل‌ از انبار كردن‌ بشکه‌‌هاي‌ خالي‌ اسيد بايد آنها را از طريق‌ واژگون‌ قرار دادن‌ روي‌ لوله‌ آب‌ كه‌ جريان‌ آب‌ را از پايين‌ به‌ بالا مي‌باشد، شستشو داده‌ آنها را خشك‌ نمود.

ماده96‌: بشکه‌‌هاي‌ پر را بايد دور از قرابه‌هاي‌ خالي‌ و جدا از يكديگر انبار كرد.

ماده97: بشکه‌ اسيد سبد و يا جعبه‌ آن‌ بايد قبل‌ از پر كردن‌ از نظر سالم‌ بودن‌ مورد بازديد قرار گيرد.

4-2-4  سيلو كردن‌ مواد شيميايي‌ خشك‌

ماده98‌: مواد شيميايي‌ خشك‌ به‌ مقدار زياد بايد در سيلوهايي‌ ذخيره‌ شود كه‌ از قسمت‌ تحتاني‌ آن‌ قابل‌ برداشتن‌ باشد، دهانه‌ سيلو كه‌ قيفي‌ شكل‌ است‌ بايد از آهن‌ مشبك‌ به‌ نحوي‌ پوشيده‌ شود كه‌ دخول‌ مواد از روي‌ شبكه‌هاي‌ آن‌ امكان‌ داشته‌ باشد ولي‌ از سقوط‌ احتمالي‌ كاركنان‌ به‌ داخل‌ سيلو جلوگيري‌ بعمل‌ آيد.

ماده99‌: در صورتي‌ كه‌ ورود كارگري‌ به‌ داخل‌ سيلوهاي‌ مواد شيميايي‌ خشك‌ ضرورت‌ داشته‌ باشد بايد كارگر مزبور داراي‌ وسايل‌ حفاظ‌ انفرادي‌ از قبيل‌ عينك‌ - ماسك‌ ضد گرد و يا ماسك‌ تنفسي‌ كلاه‌ مخصوص‌ براي‌ پوشش‌ سر و گردن‌ و سربند، دستكش‌ و همچنين‌ مجهز با كمر‌بند و بند نجات‌ باشد و بند نجات‌ را به‌ نقطه‌ ثابت‌ و محكمي‌ ببندد و ضمناً كارگر ديگري‌ در بيرون‌ سيلو در تمام‌ مدت‌ كار ناظر و مواظب‌ باشد تا در صورت‌ لزوم‌ به‌ او كمك‌ نمايد.

ماده100‌: قبل‌ از ورود كارگران‌ به‌ داخل‌ سيلوهاي‌ مواد شيميايي‌ خشك‌ بايد ورود مواد را به‌داخل‌ سيلو كاملامتوقف‌ و براي‌ جلوگيري‌ از وروداتفاقي‌ آن‌نيز پيش‌بيني‌هاي‎لازم‎بعمل‎آيد.

ماده101‌: براي‌ امكان‌ دسترسي‌ به‌ كليه‌ قسمت‌هاي‌ داخلي‌ و خارجي‌ سيلوهاي‌ مواد شيميايي‌ اين‌ قبيل‌ مخازن‌ بايد مجهز به‌ نردبان‌ ثابت‌ و پلكان‌ و پاگرد و معبرهاي‌ لازمه‌ كه‌ داراي‌ نرده‌ است‌ باشد.

ماده102‌: سيلوهايي‌ كه‌ براي‌ انبار كردن‌ مواد قابل‌ احتراق‌ خشك‌ بكار مي‌رود بايد از ماده‌ نسوز ساخته‌ شده‌ و مجهز به‌ سرپوش‌ و وسايل‌ لازم‌ براي‌ تهويه‌ باشد.

ماده‌103 : در جايي‌كه‌ مواد خشك‌ به‌مقدار زياد به‌ صورت‌ توده‌ انباشته‌ و با دست‌ برداشته‌ مي‌شود هنگام‌ برداشتن‌ مواد از خالي‌ كردن‌ زير توده‌ انباشته‌ شده‌ بايد خودداري‌ گردد.

ماده104‌: در مواردي‌ كه‌ از مواد خشك‌ انبار شده‌ امكان‌ تشكيل‌ يا انتشار مخلوط‌ قابل‌ انفجار يا سمي‌ داده‌ شود بايد احتياط‌هاي‌ مخصوص‌ براي‌ پيشگيري‌ از پيش‌ آمدهاي‌ غيرمترقبه‌ بعمل‌ آيد.

4-2-5  محصور ساختن‌ محل‌ توليد و نگهداري‌ مواد منفجره‌

هر گونه‌ مواد قابل‌ انفجار تجارتي‌ فقط‌ بايد تحت‌ شرائطي‌ توليد و نگهداري‌ شود كه‌ از طرف‌ مقام‌ فني‌ صلاحيت­دار تصويب‌ شده‌ باشد. در مکان هایی  كه‌ مواد منفجره‌ بسيار خطرناك‌ تهيه‌ و نگهداري‌ مي‌شود بايد مراقبت‌هاي‌ خاص‌ علاوه‌ بر شرایط‌ مندرج‌ در اين‌ آيين‌نامه‌ به‌منظور جلوگيري‌ از بروز حوادث‌ و مخاطره‌ بعمل‌ آيد.

محل‌ مواد منفجره‌ بايد به‌ يكي‌ از طرق‌ زير محصور شود:

 الف‌ - به‌وسيله‌ يك‌ حصار يا پشته‌ خاكي‌.

 ب‌ - به‌وسيله‌ يك‌ ديوار انباشته‌ شده‌ از خاك‌.

 ج‌ - به‌وسيله‌ يك‌ ديوار ساخته‌ شده‌.

4-3 انبار قطعات، لوازم و تجهیزات مربوط به تعمیر و نگهداری ماشین آلات

    اين انبار بايد مجهز به قفسه بندي فلزي بوده و ليست كامل لوازم يدكي و قطعات ماشين آلات موجود در آن كه با كدهاي مخصوص مشخص شده اند، در انبار نصب شده باشد. اندازه آن بستگي به تعداد ماشين آلات، تنوع آنها، فرسودگي آنها و نيز كيفيت ماشين آلات خريداري شده دارد.

5- قوانین مربوط به حذف پساب و مسایل زیست محیطی

5-1 ضايعات‌ مواد خطرناك‌

حذف و تصفیه پساب آبکاری بایستی به طور دقیق و مطابق با استاندارد ضمیمه ج اجرا گردد.

ماده‌105: مدفون‌ ساختن‌ ضايعات‌ مواد خطرناك‌ زير خاك‌ ممنوع‌ است‌.

ماده106‌: مخلوط‌ ساختن‌ ضايعات‌ مواد خطرناك‌ كه‌ به‌ صورت‌ پودرهاي‌ مختلف‌ هستند با يكديگر ممنوع‌ است‌.

ماده‌107: اجسام‌ و مواد قابل‌ انفجار را بايد با مراقبت‌ كافي‌ از ميان‌ ضايعات‌ مواد خطرناك‌ خارج‌ ساخت‌.

ماده108‌: ضايعات‌ مواد خطرناك‌ بايد تحت‌ نظر متخصص‌ فني‌ و به‌وسيله‌ شخص‌ مسئولي‌ سوزانده‌ شود.

ماده109‌: كارگاه‌هايي‌ كه‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ توليد نقل‌ و انتقال‌ و يا مصرف‌ مي‌كنند بايد داراي‌ مجاري‌ فاضلاب‌ با شرایط‌ زير باشد:

 الف‌ - داشتن‌ ظرفيت‌ كافي‌ براي‌ تخليه‌ آب‌ كليه‌ منابع‌ موجود.

ب- ارتباط‌ با حوضچه‌هاي‌ جداكننده‌ متناسب‌ براي‌ جدا كردن‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ از آب‌.

5-2 جمع‌ آوري‌ گازها و بخارها

ماده110‌: گازها و بخارهايي‌ كه‌ ضمن‌ تهيه‌ مايعات‌ قابل‌ اشتعال‌ به‌ وجود مي‌آيد بايد به طريقي‌ كه‌ متضمن‌ مخاطره‌اي‌ نباشد جمع‌ آوري‌ و مصرف‌ شود.

 ماده 111 :  در صورتي‌ كه‌ گازهاي‌ مزبور قابل‌ مصرف‌ نباشد بايد به‌وسيله‌ سوزاندن‌ آنها را معدوم‌ نمود.

5-3 جلوگيري‌ از اختلاط‌ مخاطره‌انگيز گازها

ماده112‌: در كارگاه‌هايي‌ كه‌ انواع‌ مختلف‌ گاز توليد مي‌شود در صورتي‌ كه‌ اختلاط‌ آنها موجب‌ فعل‌ و انفعال‌ شيميايي‌ و يا خطر انفجار داشته‌ باشد بايستي‌ دستگاه‌هاي‌ توليد كننده‌ هر نوع‌ از اين‌ گازها با يكديگر مجزا بوده‌ و هر كدام‌ در اطاق‌هايي‌ نصب‌ شوند كه‌ از اطاق‌هاي‌ ديگر كه‌ مخصوص‌ انواع‌ ديگر گازها هستند به‌وسيله‌ يك‌ فضاي‌ باز به‌ وسعت‌ كافي‌ يا به‌وسيله‌ ديوارهايي‌كه‌ در مقابل‌ انفجار استقامت‌ دارند از يكديگر فاصله‌ داشته‌ باشند.

ماده 113:  توليد هيدروژن‌ و اكسيژن‌، هيدروژن‌ و فلوهيدروژن‌ و كلر از طريق‌ الكتروليز بطور استثناء ممكن‌ است‌ در يك‌ اطاق‌ انجام‌ گيرد مشروط‌ بر آنكه‌ از اطاق‌هاي‌ ديگر كه‌ اختصاص‌ به‌ توليد گازهاي‌ ديگر دارند داراي‌ فاصله‌ كافي‌ باشد.

 

References:

1. NESHAP Plating and Polishing Standards, Rebecca Hillwig, Oregon DEQ

Federal Register /  Vol. 48, No. 137 4/ Friday, July 15, 1983 /  Rules and Regulations

2. Guidance Manual for Elecroplating and Metal Finishing Pretreatment Standards
3. Design and construction of electroplating apparatus for cyanide less silver on copper plating/ NSF Extreme Ultraviolet Engineering Research Center, Colorado State University /Yu-ping Shao, Advisor: Jorge Rocca
4. Industrial Ventilation: A Manual of Recommended Practice ANSI Z9.2-1979 ، FPA 34-1995 ، ACGIH's " (22nd ed., 1995(
5. آيين‌ نامه‌ حفاظتي مواد خطرناك‌ و مواد قابل‌ اشتعال و مواد قابل‌ انفجار
6. حداقل ضوابط فني و بهداشتي برای تاسیس و بهره برداری کارخانه های تولید و بسته بندی فرآورده های غذایی
7. اداره کل نظارت و ارزیابی فرآورده های غذایی،آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو

 

 

 

 

[1]  threshold limit values (TLV)

[2] Time weight average (TWA)

[3] ppm(Part Per Million)

[4] LD 50 (The lethal dose)

[5] Low flamable limit (LFL)

 

 

اداره کار و تامین اجتماعی در نظر دارد برای راه اندازی کارگاه های ابکاری آیین نامه ای را تدوین نماید که در این راستا این پیش نویس تهیه شده است مقرر است که با کارشناسان انجمن آبکاری بازنگری و تغییرات مورد نیاز در ان ایجاد گردد پیش نویس حاضر یه منظور اطلاع جامعه  آبکاری از این مبحث و ارسال پیشنهادات بهبود به انجمن

آبکاری  ارسال گردد

تعاریف

منطقه مجاور : منطقه ای است در فاصله 1/6 متری از منطقه تولید بخارات که توسط پارتیشن جداسازی نشده است.

دمای جرقه زنی خودکار: حداقل دمایی است که ایجاد احتراق بدون استفاده از منبع گرمایی انجام می پذیرد.

وان غوطه وری: وانی است محتوی مایعاتی غیر از آب که برای غوطه وری و پوشش دهی استفاده می شود. یک قطعه می تواند در آن غوطه ور شده یا در بالای آن در معرض بخارات حاصل از وان قرار داده شود.

مایع قابل اشتعال: مایعی است که نقطه اشتعال آن کمتر از 93°C باشد.

نقطه اشتعال: حداقل دمایی که در آن دما مایع بخاراتی تولید می کند که دارای غلظت کافی برای آتش گرفتن باشد . روش تست در ضمیمه B توضیح داده شده است.

حد اشتعال پایینی (LFL) : کمترین غلظت یک ماده که می تواند تولید یک شعله نماید.LFL معمولا بصورت درصد حجمی ماده در هوا بیان می شود.

منطقه بخارات: هر فضایی شامل وان غوطه وری به همراه خروجی آن ، تجهیزات خشک نمودن و انتقال ، و منطقه اطراف آن که غلظت بخار از 25 درصد LFL مایع موجود دروان تجاوز کند.

 

عملیات آبکاری

ماده 1: تمامی وانهای مورد استفاده باید توانایی ایستادگی در برابر بار اعمالی را داشته باشند.

ماده 2: تهویه مورد استفاده در منطقه حاوی بخارات باید بتواند غلظت ذرات معلق را به زیر 25 درصد LFL آن ماده برساند.

ماده 3: هنگامی که وانهای مورد استفاده دارای قابلیت انفجار باشند ، کارگران باید مطابق با استاندارد مربوطه عمل نمایند.

ماده 4: از قطعات پوشاننده و یا مواد شناور می توان بعنوان جایگزین تهویه استفاده نمود . در همه این روشها محدودیت ذکر شده در بندهای بالایی باید لحاظ گردد.

ماده 5: وقتی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، استانداردهای ذیل باید رعایت گردد:

ANSI Z9.2-1979 ، FPA 34-1995 ، ACGIH's "Industrial Ventilation: A Manual of Recommended Practice" (22nd ed., 1995)

ماده 6: هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، جریان هوا باید به یک هود یا اگزوز خروجی هدایت شود.

ماده 7: هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، هر یک از وان ها باید دارای سیستم اگزوز مجزا بوده مگر اینکه ترکیب گازهای خروجی منجر به تولید آتش ، انفجار یا واکنش شیمیایی نشود.

ماده 8: کارگاه باید به یک سیستم هشدار و متوقف نمودن خودکار عملیات مجهز باشد تا در هنگامی که غلظت بخار مواد از 25 درصد LFL تجاوز کند شروع بکار نماید.

ماده 9: فضای خروجی اگزوز باید حداقل معادل 90 درصد حجم هوای خروجی باشد.

ماده 10: هوای فراهم شده از بیرون نباید منجر به خرابی هود سیستم اگزوز شود.

ماده 11: هنگامیکه هریک از کارکنان وارد وان می شوند ، ملاحظات ذکرشده در استاندارد OSHA 1910-146 باید درنظر گرفته شود.

ماده 12: قبل از شستشوی وان ها ، مواد باقی مانده در آن را باید خارج نمود ضمنا محل هایی که تجمع مواد باقی مانده در آنها یافت شود باید تهویه و تمیز گردد.

ماده 13: هر 4 ماه یکبار هود و کانال های سیستم تهویه و مقدار هوای عبوری باید از لحاظ خوردگی یا خرابی بازرسی نمود. درصورتی که وقفه ای در تولید برای مدت طولانی روی داده باشد اینکار باید قبل از سرگیری تولید انجام شود.

ماده 14: بصورت تناوبی ، کاورها ، مجراهای خروج ، مجراهای سرریز ، سیستم های برقی و اطفاء حریق باید بازرسی و مشکلات آن رفع گردد.

ماده 15: قبل از انجام جوشکاری یا گرفتن شعله روی وان ها باید محتویات آنها خارج شده و تمیز شده باشند.

عملیات آبکاری (هنگامیکه محلول مورد استفاده دارای نقطه اشتعال بالاتر از 93 °C باشد)

ماده 16: جنس وان ها باید از نوع غیرقابل اشتعال باشد.

ماده 17: در صورتی که وان ها دارای ظرفیتی بیش از 568 لیتر بوده یا سطح مقطع آنها بیشتر از 95/0 مترمربع باشد باید سیستم تخلیه سرریز در وان وجود داشته باشد.

ماده 18: مجراهای سرریز وان باید دارای حداقل 6/7 سانتیمتر قطر بوده و ظرفیت کافی برای خروج مواد سرریز شده را داشته باشند.

ماده 19: نحوه اتصالات در سیستم سرریز وان ها باید بصورتی باشد که اجازه بازرسی و تمیز نمودن سیستم را بدهد.

ماده 20: اتصال خروجی سرریز به وان ها باید حداقل 2/15 سانتیمتر پایین تر از ارتفاع وان باشد.

ماده 21: مجرای تخلیه پایینی برای وان ها با حجم بیشتر از 1893 لیتر باید تعبیه شده باشد مگر اینکه وان به سیستم اتوماتیک بسته شدن کاور مجهز یا ویسکوزیته مایعات در دمای نرمال اجازه خروج آن را ندهد.

ماده 22: مجرای تخلیه پایینی برای وان ها باید بتواند در هنگام آتش سوزی وان را تخلیه نموده ، بصورتی که تمامی وان در طی 5 دقیقه تخلیه گردد ، ضمن اینکه محتوی وان باید به یک نقطه ایمن تخلیه شود.

ماده 23: مجرای تخلیه پایینی باید بصورت دستی و اتوماتیک قابلیت عملکرد داشته باشد. انجام عملیات دستی برای تخلیه وان باید از یک مکان ایمن و قابل دسترس انجام پذیرد.

ماده 24: هنگامیکه محتوی وان از نوعی است که بواسطه وزن خود تخلیه نمی شود ، در این هنگام باید از پمپ های اتوماتیک برای این منظور استفاده شود.

ماده 25: کانوایرهای مورد استفاده در آبکاری باید مجهز به سیستم توقف اتوماتیک باشند.

ماده 26: در هنگام آتش سوزی و یا هنگامی که سیستم تهویه به خوبی کار نمی کند موارد زیر باید درنظر گرفته شود:

• 1- تمامی تجهیزات و سیم کشی های برقی مطابق زیرمجموعه S این استاندارد باشد.
• 2- در مناطق تولید بخارات و نواحی اطراف آن ، شعله و ابزارها و سطوح تولید جرقه وجود نداشته باشد.
• 3- وان های قابل حملی که برای پرنمودن محتوی وان های اصلی استفاده می شود ، باید بصورت الکتریکی به وان های اصلی وصل شده و به زمین متصل گردند تا از ایجاد جرقه و قوس الکتریکی جلوگیری شود.
• 4- سیستم تولید گرما که برای عملیات خشک نمودن استفاده می شود باید مطابق استاندارد NFPA 86 A-1979 نصب شده و دارای تهویه مکانیکی مناسب باشد که قبل و در حین عملیات خشک نمودن بکار افتاده و در صورتیکه هر یک از فن های سیستم تهویه از کار بیافتد ،عملیات بصورت اتوماتیک متوقف گردد.

ماده 27: تمامی بخارات تولید شده باید عاری از ذرات قابل احتراق باشند.

ماده 28: Rack ها و دیگر ابزار مورد استفاده که آلوده به محتوی وان ها می شوند باید بلافاصله پس از استفاده در جای مخصوص خود قرار داده شوند. ظروف مورد استفاده برای جمع آوری مواد آغشته به Rack ها باید در پایان هر شیفت از مواد خالی گردند.

ماده 29: از سیگار کشیدن در محوطه بخارات باید جلوگیری شده و تابلوی " سیگار کشیدن ممنوع " در نزدیکی هر یک از وان ها نصب شود.

ماده 30: حفاظت در برابر آتش سوزی برای وان های آبکاری با حداقل ظرفیت 568 لیتر و یا با سطح مقطع 38/0 متر مربع و یا وان های عملیات حرارتی با ظرفیت 1893 لیتر و یا با سطح مقطع 37/2 مترمربع باید اعمال گردد.

ماده 31: برای مناطق حاوی بخارات:

• 1- آتش خاموش کن دستی مناسب برای مایعات قابل احتراق و انفجار باید فراهم شوند.
• 2- یک سیستم آتش خاموش کن اتوماتیک باید فراهم گردد.

ماده : بجای سیستم آتش خاموش کن اتوماتیک می توان از یک کاور با مشخصات زیر استفاده نمود :

• 1- بصورت دستی نیز قابل عمل باشد.
• 2- غیرقابل احتراق و یا دارای پوشش قلع باشد ضمن اینکه دارای قابلیت قفل شدن باشد.
• 3- در هنگامی که از وان استفاده نمی شود بسته باشد

ماده 32: دمای مواد محتوی وان باید حداکثر تا زیر دمای جوش آن ماده گرم شود . ضمن اینکه این دما باید حداقل 100 سانتیگراد کمتر از دمای خود اشتعالی مایعات مورد استفاده باشد.

 

عملیات خاص در آبکاری و پوشش دهی

موارد مربوط به عملیات حرارتی

ماده 33: وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید به مقدار کافی از کوره ها فاصله داشته و بر روی سطوح غیر قابل احتراق قرار گرفته باشند.

ماده 34: وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید دارای هود ها و کانال های غیر قابل احتراق باشند. محل عبور کانال های سیستم تهویه باید از مواد قابل احتراق مثل سقف کارگاه به مقدار کافی دور باشد.

ماده 35: هر یک از وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید دارای یک سیستم هشدار صوتی باشد بصورتیکه با رسیدن به فاصله 10 سانتیگراد از نقطه اشتعال مواد محتوی وان به صدا در بیاید.

ماده 36: در صورت امکان ، هریک از وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید دارای یک سوئیچ حدی باشند تا بتواند کانوایر مورد استفاده برای ارسال قطعات به وان ها را متوقف نماید.

ماده 37: در صورتیکه دمای وان ها از مقدار تنطیم شده برای سیستم هشدار صوتی بیشتر شود ، سیستم خنک کننده چرخشی برای محتوی وان باید فعال گردد.

ماده 38: اگر وان دارای خروجی از پایین باشد ، خروجی پایین می تواند دارای یک سیستم چرخش روغن باشد.

 

موارد مربوط به رنگ کاری و پوشش دهی

ماده 39: در روش پوشش دهی با اسپری ، باید از یک سیستم پمپ کم فشار و یا یک وان ثقلی با حداکثر ظرفیت 38 لیتر برای فراهم نمودن رنگ استفاده شود. در هنگام وقوع آتش سوزی ، یک ابزار حساس به گرما باید باعث از کار انداختن سیستم پمپ شود. لوله کشی این سیستم نیز باید بصورت اساسی و محکم نصب شده باشد.

ماده 40: در روش پوشش دهی با غلطک ، وقتی از مواد با نقطه اشتعال زیر 60 سانتیگراد استفاده می شود ، از ایجاد جرقه توسط الکتریسیته ساکن به صورت زیر باید جلوگیری شود:

• 1- ارت نمودن قطعات فلزی ( منجمله قطعات چرخنده ) و نصب کلکتورهای استاتیک
• 2- ایجاد یک اتمسفر هادی ( مثلا استفاده از اتمسفر با رطوبت بالا) در منطقه وجود بخارات

 

موارد مربوط به چربی زدایی

ماده 41: در وان های چربی زدایی با بخار ، کندانسور یا ترموستات سطح بخار باید سطح آنرا حداقل 91 سانتیمتر یا به اندازه نصف عرض وان ، هرکدام که کمتر است ، پایین تر از سطح بالایی وان چربی زدایی نگهدارد. علاوه بر این موارد زیر نیز باید رعایت گردد:

1-  در این وان ها ، وقتی که از گاز بعنوان سوخت برای وان استفاده می شود ، باید از ورود بخارات محلول به مخلوط سوخت و هوا جلوگیری شود. در این حالت برای محفظه احتراق باید از نشت هوا به داخل آن جلوگیری نمود.

2-  دودکش مورد استفاده باید از مواد مقاوم به خوردگی ساخته شده و به بیرون از کارگاه هدایت شده باشد. اگر اگزوز از نوع مکانیکی باشد باید Draft Diverter نصب شده باشد.

ماده 42: دمای گرمکن باید به صورتی باشد که باعث تجزیه شیمیایی محلول شده و یا مقدار بیش از حد بخار تولید نکند.

ماده 43: در رابطه با وان های سیانیدی ، این وان ها باید مجهز به Dike یا دیگر انواع حفاظ باشند، بطوری که از مخلوط شدن سیانید با اسید در مواقع شکستن وان جلوگیری گردد.

ماده 44: در وان های شستشو و چربی زدایی با اسپری ، اگر وان بصورت باز باشد مقدار اسپری باید متناسب با فضای موجود در کارگاه و تهویه مکانیکی و مقدار هوای ورودی به کارگاه باشد.

ماده 45: در رابطه با روش رنگ کاری الکتروستاتیک موارد زیر باید رعایت گردد:

• 1- از تجهیزات الکتروستاتیک استاندارد و با کیفیت باید استفاده شود.
• 2- این تجهیزات باید بصورت محکم و ثابت نصب شده و بصورت موثر نسبت به زمین توسط عایق های غیرقابل احتراق و بدون تخلخل و تمیز و خشک ، عایق شده باشد.
• 3- برای نگهداری قطعات باید از کانوایر استفاده شود.
• 4- قطعات نباید بصورت دستی در حین رنگ کاری جابه جا شوند.
• 5- فاصله بین قطعات و الکترودهای سیستم الکتروستاتیک ، باید به اندازه حداقل 2 برابر فاصله جرقه زنی باشد. مقدار حداقل فاصله باید توسط یک تابلو در نزدیکی تجهیزات نصب شده باشد.
• 6- در صورتی که تهویه و یا کانوایر از کار بیافتد و یا ارتینگ سیستم فعال شود ، و یا قطعات دارای فاصله 2 برابر فاصله جرقه زنی از الکترود سیستم قرار گیرند ، برق سیستم باید قطع شده و به اپراتور پیغام دهد.
• 7- منطقه انجام رنگ آمیزی الکتروستاتیک باید توسط توری ، ریل یا حفاظ از مناطق دیگر و پرسنل جدا گردد.
• 8- از سیستم اطفاء حریق اسپرینک لر و یا دیگر سیستم های اطفاء حریق باید استفاده گردد.
• 9- برای جمع آوری رنگ های باقی مانده باید از صفحات مخصوص جمع آوری رنگ و یا توری استفاده شود بنحوی که این صفحات و توری ها در یک مکان ایمن شستشو گردند.