آلیاژ آلومینیوم 7075-T6، که در این تحقیق مورد استفاده قرار می گیرد، دارای خاصیت وزن کم، نسبت استحکام به وزن و هدایت الکتریکی و حرارتی بالا است. این آلیاژ به طور گسترده ای در صنایع، به ویژه در سازه های هواپیما و مخازن تحت فشار استفاده می شود [1]. با این وجود وجود یک اکسید آلومینیوم طبیعی متخلخل بر روی سطح آن را به خوردگی محلی تبدیل می کند [2].
بهبود پوشش سختی و مقاومت در برابر سایش با افزودن ذرات سخت (کاربید بور، کاربید سیلیکون، الماس، اکسید آلومینیوم و غیره) در پوشش ها و درمان گرمائی می تواند بهبود یابد [3-7]. درمان حرارتي عامل مهمي است كه ضخامت، سختي، ساختار و مورفولوژي رسوبات را تحت تأثير قرار مي دهد، بخصوص هنگامي كه با توجه به خواص مقاومت سايش [8]. علاوه بر این، با درمان گرما، مقاومت خوردگی پوشش به علت انتشار میکروارگانیسم ها کاهش می یابد [9]. در این مطالعه، مورفولوژی سطح پوشش کامپوزیتی Ni - P – SiO2 با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل می‌دانی (fesem) بررسی شد. مقدار SiO2 در پوشش با استفاده از آنالیز تفرق انرژی اشعه ایکس (edx)و رفتار خوردگی پوشش با روش‌های طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS)و تکنیک‌های پلاریزاسیون بررسی شد و مقاومت خوردگی Ni - P - SiO2 بعد از عملیات حرارتی کاهش یافت. نتایج نشان داد که...........
برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید
