پوشش که در آن یک واکنش شیمیایی بین یون های نیکل (منبع فلزی) و عامل کاهش دهنده موجود در محلول شیمیایی شکل گرفته است، به عنوان پوشش الکترولس نیکل شناخته می شود. پوششهای الکترولس نیکل به چهار گروه تقسیم می شوند: نیکل خالص، آلیاژ آلومینیوم، کامپوزیت و پوشش نانو کامپوزیت [1]. ترکیب ذرات فاز دوم ساکن (سخت / نرم) در لایه الکترولس Ni-P به عنوان پوشش کامپوزیت الکترولس نیکل (EN) شناخته شده است. به علت ویژگی های سایش شناختی عالی، پوشش های کامپوزیتی EN به طور گسترده در خودرو، هواپیما، هوا فضا، پارچه های شیمیایی و صنایع الکترونیکی استفاده می شود. این پوشش ها به علت ضخامت پوشش یکنواخت حتی در شکل های پیچیده و توانایی آنها برای پوشش دادن غیر رساناها محبوب تر هستند. خصوصیات مکانیکی و سایش شناختی پوششهای کامپوزیتی EN عمدتا به پراکندگی پایدار ذرات فاز دوم بستگی دارد [2]. پوشش های پوشیده شده با ذرات توزیع شده غیریکسان دارای نقایص متعددی هستند. پوششها با ذرات نرم (PTFE، MoS2، HBN و گرافیت) داراي خواص خوردگی و سایش شناختی فوق العاده ای هستند و با ذرات سخت (Al2O3، B4C ، TiO2، SiC، WC و Si3N4) دارای خواص مکانیکی و سایش شناختی هستند [3]. مقاومت سایش پوشش کامپوزیت در حضور ذرات فاز دوم سخت (B4C) به طور قابل توجهی بهبود یافته است [4]. کارایی پوششی پوشش کامپوزیت EN بستگی به مقدار (درصد حجمی) ذرات در لایه پوشش دارد [5]. برای افزایش عملکرد پوششی پوشش کامپوزیت، پوشش کامپوزیتی با ترکیب یکنواخت ذرات فاز دوم در ماتریکس Ni-P بسیار ضروری است. با استفاده از تکنیک پیشرفته امکان پذیر است که اتصال ذرات را یکنواخت کرد(با کاهش تراکم ذرات). پوشش کامپوزیتی Ni-P-TiO2 که با استفاده از تکنیک های سل-ژل پوشیده شده است، دارای ریزسختی عالی و مقاومت به سایش نسبت به پوشش کامپوزیت Ni-P-TiO2 است. خصوصیات سایش شناختی پوششهای کامپوزیتی EN پس از عملیات حرارتی (400 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت) به طور قابل توجهی افزایش می یابد [7، 8]. به طور کلی، پوشش به وسیله ی کاهش وزن پوشش و یا عمق پوشیدن مسیر پوشش تولید شده بر روی سطح پوشش کامپوزیتی اندازه گیری می شود. همچنین با استفاده از روش پراش اشعه ایکس اندازه گیری می شود [9]. پوشش های کامپوزیتی Ni-P-Al2O3 که با ذرات نانو آلومینیوم اکسید پوشیده شده اند، مقاومت بسیار زیادی در برابر سایش Ni-P و Ni-P-micro-Al2O3 دارند [10]. تحقیق حاضر به بررسی میزان پوششی پوشش های کامپوزیتی Ni-P-TiO2 می پردازد. لازم است که میزان سایش و ضریب اصطکاک پوشش های کامپوزیت کاهش یابد. از بررسی گسترده مواد چاپی نشان داده شده است که میزان سایش، ضریب اصطکاک و سختی بستگی به مقدار ذرات فاز دوم و دمای عملیات حرارتی دارد. از این رو، در حال حاضر کار مربوط به پارامترهای پوشش (سولفات نیکل، هیپوفسفیت سدیم و ذرات تیتانا) و درجه حرارت حرارت برای بهبود مقاومت به سایش پوشش کامپوزیت است. روش تاگوچی برای بهینه سازی پارامترهای فرایند پوشش استفاده می شود [11، 12]
برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید
