نمایش موارد بر اساس برچسب: سنتز نانوذرات

شناسایی پوشش آنتی باکتریال Ni-P-TiO2
*فروش نانوذرات سنتزی در جلاپردازن پرشیا*
 
پوشش های الکترولس نیکل فسفری (Ni-P) به علت مقاومت خوردگی بسیار زیاد و مقاومت در برابر سایش آنها در صنایع شیمیایی، مکانیکی و الکترونیکی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته اند [1، 2]. در سال های اخیر، ترکیب ذرات نانو در داخل پوشش های ماتریکس Ni-P به طور قابل توجهی خواص خود را بهبود و ویژگی های کاملا جدیدی را به عملکرد پوشش اضافه می کنند که کاربرد آنها را در صنایع مختلف افزایش می دهد[1]. تا کنون، پوشش نانوکامپوزیت Ni-P-PTFE و Ni-P-TiO2 با افزودن نانو ذرات PTFE ،  یا TiO2 ،  توسعه یافته است[3-9]. ژائو و لیو [1] نشان دادند که ترکیب نانوذرات PTFE با ماتریکس Ni-P به طور قابل توجهی مقاومت خوردگی پوشش را بهبود می بخشد. بعدها، لیو و ژائو [2] دریافتند که پوشش های نانو کامپوزیت Ni-P-PTFE دارای ویژگی ضد باکتری خوب نسبت به پوشش های Ni-P یا فولاد ضد زنگ است. ال و همکاران [3] پوشش های نانو کامپوزیت Ni-P-TiO2 را با مقادیر مختلف نانوذرات TiO2 با روش Electroless تهیه کرد. نواکویچ و همکاران [5] گزارش دادند که با افزودن نانوذرات TiO2 به پوششهای Ni-P، سختی و مقاومت خوردگی به طور قابل توجهی بهبود یافت. بالاراجو و همکاران [6] نشان داد که ترکیب نانوذرات TiO2 در ماتریس Ni-P هیچ تاثیری بر ساختار و رفتار تبدیل فاز از پوششهای الکترولس Ni-P نداشت. چن و همکاران [9] نشان دادند که میکروسختی پوششهای کامپوزیتی Ni-P-TiO2 به طور قابل توجهی افزایش یافته و مقاومت آن در مقایسه با پوشش های Ni-P نیز بسیار بهبود یافته است. در این مقاله، پوشش های نانو کامپوزیتی Ni-P-TiO2 بر روی فولاد ضد زنگ 316L با استفاده از روش الکترولس پوشش داده شد. نتایج تجربی نشان داد که پوشش Ni-P-TiO2 به ترتیب به ترتیب 75٪ و 70٪ چسبندگی سه گونه باکتریایی (P. fluorescens، Cobetia و Vibrio)، نسبت به پوشش های ضدزنگ و Ni-P کاهش می یابد. انرژی سطح پوشش دهنده ی الکترون Ni-P-TiO2 با افزایش محتوای TiO2 پس از تابش UV به طور معنی داری افزایش می یابد. تعداد باکتری های پایدار با افزایش سطح انرژی ناشی از پوشش های الکترونی کاهش می یابد.

برای خواندن مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.

سنتز نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن (Fe3O4)
*فروش نانوذرات سنتزی در جلاپردازن پرشیا*
 

به تازگی، نانوذرات Fe3O4 بخاطر خواص منحصر به فرد در مقیاس نانو مانند سطح بزرگ، انرژی سطح بالا، سمیت کم، سازگاری خوب، رفتار سوپر پارا مغناطیسی، جذب بالا و الکترونهای انتقال توجه بسیاری از محققان را به دست آورده است.اخیراً توسعه سنسورها، نانوساختار بسیاری از محققان را برای تهیه نانوساختار اکسید فلزی جذب کرده است، زیرا این مواد دارای مزایای متعددی از جمله سطح بزرگ سطح است بنابراین این مواد برای سنسورهای هدفی جذب و واجذب آسان و حساستر دارند.

در ارتباط با کاربردهای زیست پزشکی، نانوذرات Fe3O4 معمولا برای داربستهای مغناطیسی، ژن رسانی، درمان سلولی ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، برچسب گذاری سلولی ، هیپرترمی و دارو رسانی کاربرد دارند.

محققان چندین روش برای به دست آوردن نانوذرات Fe3O4 از جمله هیدروترمال ، هم رسوبی، سونوشیمیایی، سولو ترمال، میکرومولسیون ، و تابش گاما [24] را توسعه داده¬اند. با این حال، هم رسوبی در روش تهیه نانوذرات Fe3O4 به دلیل زمان واکنش کوتاه، استفاده از آب به عنوان یک حلال، اثربخشی هزینه ، سادگی، بهره وری بالا و فرایند کم دما یک روش رایج  تبدیل شده است]26].

از سوی دیگر، نانوذرات Fe3O4 به علت نسبت حجم زیاد سطح و انرژی بالای سطحی، بسیار تجمع پذیرند. بنابراین، ترکیبی از روش افزودن پرتو التراسونیک در طی فرایند هماهنگ سازی، یک روش جایگزین برای کنترل اندازه و شکل نانوذرات Fe3O4 است.

مورفولوژی Fe3O4 توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی انتقالی  (TEM) مشخص شد. تصویر TEM از Fe3O4 سنتز شده با استفاده از روش تابش التراسونیک کاهش تجمع ذرات Fe3O4  را نشان داد. علاوه بر این، تصاویر TEM ذرات اولیه Fe3O4 تهیه شده توسط روش هم رسوبی به شکل ذرات خوشه ای با اندازه ذرات 9 تا 33 نانومتر را  نشان داد. در همین حال، Fe3O4 سنتز شده با استفاده پرتوالتراسونیک روش تمایل به ساخت ذرات اولیه در حدود 25 تا 37 نانومتر دارد. خواص مغناطیسی که توسط اندازه گیری مغناطیس نمونه ارتعاشی (VSM) مشخص شد که رفتار فوق العاده پارامغناطیس Fe3O4را در دمای اتاق نشان می دهد. برای تعیین متوسط سایز ذرات از پراش پرتو ایکس استفاده می شود.

برای خواندن مقالات بیتشر اینجا کلیک کنید.

 سنتز نانو سیلیسیوم دی اکسید
*فروش نانوذرات سنتزی در جلاپردازن پرشیا*
 

برخی از روش های تولید نانوذرات سیلیسیوم دی اکسید عبارتند از میکرو امولسیون و سنتز شعله و به طور گسترده ای از سل ژل استفاده می شود، در میکرومولسیون معکوس، مولکولهای سورفاکتانت حل شده در حلال های آلی، میسل های کروی را تشکیل می دهند. این روش اخیرا توسط تان و همکاران بررسی شده است[3].

در سنتز نانوذرات سیلیسیوم دی اکسید، نانوذرات می­توانند درون حفره­های کوچک با دقت کنترل شده افزودن سیلیکون آلکوکسیدها و کاتالیزور در پوشش متوسط میسل­های معکوس رشد کنند. مشکلات عمده رویکرد میکرو امولسیون معکوس هزینه بالا و مشکلات در حذف مواد سورفکتانت­ها در محصولات نهایی هستند. با این حال، روش برای پوشش نانوذرات با گروه های تابعی متفاوت برای کاربرد های مختلف با موفقیت اعمال شد[4،5]. نانوذرات سیلیسیوم دی اکسید نیز می تواند از طریق تجزیه شعله با درجه حرارت بالا­ی فلز آلی پیشرو تولید شود. این فرآیند همچنین به عنوان تراکم بخار شیمیایی (CVC) نامیده می شود [6].

در فرآیند CVC معمولی، نانوذرات سیلیسیوم دی اکسید توسط واکنش تترا کلرید سیلیسیوم، تترا کلرید سیلیسیوم با هیدروژن و اکسیژن تولید می شوند [2]. دشواری در کنترل اندازه ذرات، مورفولوژی و ترکیب فاز، ضرر اصلی سنتز شعله است[1]. با این وجود، این روش برجسته ای است که برای تولید تجاری  نانوذرات سیلیسیوم دی اکسید در شکل پودری استفاده شده است.

سنتز نانوسیلیکا در حالت های مختلف مخلوط کردن واکنش دهنده ها

سنتز سیلیسیوم دی اکسید توسط روش­های ساده­ای که در زیر آمده است دنبال شد. دو حالت مختلف مخلوط کردن واکنش دهنده ها یعنی حالت الف و حالت ب دنبال شد.

حالت الف

در حالت الف، 5 میلی لیتر TEOS و 5 میلی لیتر اسید گلیکولیک در یک لیوان آزمایشگاه 250 میلی لیتری قرار داده شد و برای 10 دقیقه اولتراسونیک شد. سپس 1 میلی لیتر آب دو بار تقطیر شده قطره چکانی اضافه شد.

حالت ب

در حالت ب، 5 میلی لیتر TEOS، 5 میلی لیتر اسید گلیکولیک و 1 میلی لیتر آب مقطر دوبار تقطیر شده با هم ترکیب شدند. هر دو مخلوط واکنش دهنده حالت الف و حالت ب، 2 میلی لیتر آمونیاک (25٪ اکسیژن) به صورت قطره چکانی به میزان تغذیه 0.01 میلی لیتر در دقیقه اضافه شدند و به مدت 90 دقیقه تحت عصاره گیری قرار گرفتند. پس از تشکیل محلول کلوئیدی به مدت 3 ساعت با استفاده از دستگاه های سانتریفیوژ، برای ژل شدن و پیرسازی (1 ساعت) مجاز شد. گرمای معمولی به مدت 24 ساعت انجام شد و سپس به مدت 2 ساعت، کالکسیون در دمای 6000 درجه سانتیگراد انجام شد. نمونه پودر به دست آمده ، وزن گیری شده و ذخیره شده در یک پوشش ورودی زیپ جمع آوری شده است.

برای خواندن مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.

سنتز اکسید آهن در ابعاد نانو
*فروش نانوذرات سنتزی در جلاپردازن پرشیا*
 

  نانو ساختار اكسيد­آهن بدليل داشتن خواصی چون سطح ناحيه بزرگ، سرعت واكنش ­پذیری بالا، ثبات شيميايي و هزینه پايين توليد مورد توجه قرار گرفته­ اند.  نانوذرات اکسید آهن با ساختارهای مختلف، اندازه و مورفولوژی به دست آمده است. در حال حاضر به خوبی شناخته شده است که مورفولوژی و اندازه ذرات تاثیر زیادی بر خواص شیمیایی و فیزیکی آنها دارند. برای کنترل اندازه ذرات و به دست آوردن نانوذرات دیسپرس شده با توزیع چرخشی، تکنیک های مختلف استفاده شده است.

نانوذرات اکسید آهن با ساختارهای مختلف، اندازه و مورفولوژی به دست آمده است. در حال حاضر به خوبی شناخته شده است که مورفولوژی و اندازه ذرات تاثیر زیادی بر خواص شیمیایی و فیزیکی آنها دارند. به منظور کنترل اندازه ذرات و به دست آوردن نانو ذرات منودیسپرس با توزیع اندازه فلش، روش های مختلفی استفاده شده است[2] .

پراکندگی برجسته، توزیع اندازه ذرات کوچک و کنترل شکل توسط روش سنتز میکرومولسیون، آن را یک روش بسیار جذاب برای سنتز نانو اکسید می کند. در این تکنیک، قطرات آب نانوسیال در یک محیط پیوسته پراکنده شده و با مولکول های سورفاکتانت انباشته شده در رابطۀ نفت و آب تثبیت می شوند. این قطرات آب بسیار پراکنده، واکنش نانوکامپوزیت ایده آل برای تولید نانوذرات نانو هستند [3]. سرعت رشد، شکل و اندازه ذرات تولید شده با استفاده از تکنیک میکرو امولسیون بستگی به بسیاری از عوامل مانند نوع و غلظت سورفکتانت [4و5]، انواع روغن و الکل [6]، سرعت مخلوط [7] و پیری ذرات [8]. در این مقاله، به بررسي رنگدانه هاي اكسيد آهن نانوي تهيه شده به روش ميكروامولسيون پرداخته شده است. در اين روش از  تكنيك هاي آناليز وزن سنجی حرارتي(TGA)، پراش پرتوی ایکس(XRD)، ميكروسكوپ الكترون عبوری(TEM) و طيف سنجی مادون قرمز (MID-IR)  بكار برده شد.

برای خواندن مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.

سنتز نانوذرات تیتانیوم دی اکسید (TiO2)
*فروش نانوذرات سنتزی در جلاپردازن پرشیا*
 

فناوری نانو، مجموعه ای از روش ها و تکنیک های آماده سازی ماده با هدف دستیابی به مواد با ویژگی های جدید و ویژگی های بهبود یافته است. در میان مواد مختلف، نانوذرات در طیف وسیعی از برنامه های کاربردی نقش ویژه ای دارند و به ویژه تعداد زیادی از مطالعات مربوط به نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (NPs TiO2) مرتبط است.

TiO2 یک نیمه هادی با چندین کاربرد مانند رنگدانه  [2-4]، فیلترهای نوری، پوشش ضد انفجار، سنسورهای شیمیایی، کاتالیزورها و مواد استریلیزاسیون است [5-7]. این طیف وسیع از برنامه ها عمدتاً به دلیل خواص الکترونیکی و ساختاری آن است. دیگر خواص مهم این ماده، انتقال طیف قابل مشاهده، شاخص ریزش بالا، ثبات شیمیایی و فعالیت فتوکاتالیتی و ضد میکروبی است [7-9]. فرم های کریستال TiO2 آناتاز، روتیل و بروکیت هستند. اندازه و شکل ذرات TiO2 بر خواص عملکردی، سطح ویژه سطح، مقدار نقص، تاثیر می گذارد.

علاوه بر این، ویژگی های نوری، بافتی و کاتالیزوری TiO2 بستگی به فاز بلوری، اندازه بلوری و تخلخل دارد.

مطالعات TiO2 به عنوان کاتالیزور نشان داده است که رویتل فاز کارآمد در سونوکاتالیز و آناتاز در فوتوکاتالیز است [11،12].

علاوه بر این، نانوذرات TiO2 می تواند در لوسیون ضد آفتاب برای جلوگیری از اشعه UV-A و UV-B مورد استفاده قرار گیرد. این تأثیر تابش خورشیدی بسکتبالی به اندازه، شکل و فاز نانوذرات بستگی دارد TiO2 [13].

اثرات مضر روی سلامتی به علت استفاده از TiO2 در کرم های ضد آفتاب مربوط به تولید رادیکال های آزاد در مکانیسم فوتوکاتالیستی است.

برای خواندن مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.