نمایش موارد بر اساس برچسب: آقای خلج زاده
مصاحبه نشریه رانیز با جناب خلج زاده
مصاحبه نشریه رانیز با جناب آقای دکتر خلج زاده مدیرعامل شرکت جلاپردازان پرشیا
:مقدمه
در این شماره برآن شدیم تا گفت و گویی داشته باشیم با جناب آقای علیرضا خلج زاده مدیرعامل محترم شرکت جلا پردازان پرشیا که از فعالان و افراد موفق در صنعت آبکاری می باشند. آقای خلج زاده متولد اول مهر ماه 1353 فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی مواد از دانشگاه علم و صنعت (1376) کارشناسی ارشد مهندسی مواد از پژوهشگاه مواد و انرژی (1378)، دوره مدیریت اجرایی(MBA) از سازمان مدیریت صنعتی (1389) و در حال حاضر دانشجوی دکتری مدیریت کسب و کار (DBA) در دانشگاه علمی و کاربردی هستند.
1.لطفا تاریخچه مختصری از شرکت خودتان، سال تاسیس، زمینه ای فعالیت و... را بگویید.
شرکت از سال 1376 با نام شرکت جلاپردازان الوند شروع به کار کرد و با گسترش فعالیتهای خود در سال 1381 واحد آبکاری آن با نام شرکت جلاپردازان پرشیا به کار خود ادامه داد
در حال حاضر بیشترین زمینه فعالیت شرکت انجام خدمات آبکاری در انواع (فسفاته - نیکل الکترولس - گالوانیزه ) می باشد. ضمن اینکه ساخت دستگاه های آبکاری سنتی هم کماکان جزء فعالیتهای شرکت در جریان است.
2. مسائل و مشکلات فنی در صنعت آبکاری در حال حاضر چه می باشد و چه راهکارهایی برای مقابله با این مسائل در نظر گرفته میشود؟
به نظر من در دنیای امروز دیگر مشکل سازمانها مشکلات فنی نیست، بلکه مشکلات مربوط به فهم روابط المانهای اجتماع می باشد. زیرا اگر کسی مشکل فنی داشته باشد و برایش دغدغه باشد به سرعت قابل حل است . من در حل مشکلات فنی شرکت خود از همکارانم میخواهم تا مشکلات را پیگیری و رفع و رجوع کنند که همینجا، جا دارد از تمامی همکارانم چه در بخش فنی و چه در بخش مطالعه بازار تشکر نمایم.
3. پیش بینی می کنید که در آینده چه مسائل فنی فراروی این صنعت و صنعتگران فعال دراین حوزه قرار بگیرند؟ راهکارهای مقابله با این مسائل را چه میدانید؟
به نظر من در حال حاضر ما درگیر مشکلات بسیار پیش پا افتاده ای در صنعت هستیم و تا این شرایط توسط علاقمندان به اعتلای این صنعت حل وفصل نگردد صنعت آبکاری در مسیر درستی قرار نخواهد گرفت تا بتوان از روند تغییرات دنیا آگاه شده و خود را با آنها هماهنگ سازد.
4. چه راهکارهایی برای افزایش کیفیت آبکاری در ایران و رفع نواقص موجود که مربوط به نحوه عملکرد و مسائل پیرامون آن است در نظر دارید؟
به نظر من ابتدا نیاز به مهندسی مجدد فرهنگ کار در جامعه از تمامی مسائل دیگر در الویت بالاتری است به این معنی که مجدد فلسفه کار و تعریفمان از انسان / جامعه / اخلاق / شهروند / موفقیت و... را برای خودمان باز تعریف کنیم و با یکدیگر (فعالان صنعت) به تعامل و برداشت مشترکی برسیم . اگر این اتفاق بیافتد که نتیجه ان قرار گیری ارام تمام انسانهای در جای درست خود در جامعه و صنعت خواهد بود و در نهایت با حضور انسانهای با کیفیت محصولات با کیفیت نیز پدیدار خواهد شد.
5. با توجه به فضا، امکانات ، محدودیت ها و دانش علمی موجود در این حوزه بررسی و اقدامات علمی در چه زمینه هایی از ضرورت بیشتری برخوردار است؟
ببینید من مطالعات اکادمیک خود را در زمینه فنی و علمی اغاز کردم و همیشه دغدغه رشد شرکت و بعدا رشد کشورم ذهن من را درگیر خود کرده بود و کماکان هم درگیر همان است . و به همین دلیل است که بیشتر کم کم مطالعاتم به سمت مسائل مرتبط با مدیریت و باشیب ملایمی به سمت جامعه شناسی در حال تغییر است و دلیل آن هم از نگرش من اهمیت آنن در موفقیت یک جامعه است . به نظر من منشا تمام تغییرات شگرف در ایران و جهان مدیون انسان است و تا انسان به عنوان محور توسعه خوب ارزیابی و شناخته نشود امکان ایجاد تغیییرات اساسی ممکن نخواهد بود هر چقدر بدون شناخت جامعه بخواهیم به زور ثروت های خدادادی مثل نفت و دلار جامعه به سمت خوش بختی و رفاه و.. پیش ببریم کمتر موفق میشویم.
6. میزان راهکارهای صنعتی و تبادلات علمی و اطلاعات بین واحد های صنعت آبکاری ایران با سایر کشورهای دنیا تا چه میزان میباشد و چه استراتژی هایی برای افزایش این همکاری در نظر دارید؟
در این زمینه فقط به طراحی آن پرداخته ایم ولی بجز برگزاری چند تور بازدید از کارخانجات و نمایشگاه و ... کار عمیقی را انجام نداده ایم.
7. یکی از مشکلات عمده در صنعت آبکاری آلوده کننده محیط زیست است، با توجه به سختگیری های دولتی دراین زمینه و برخوردهایی که با واحدهای ناقض قوانین صورت میگیرد چه راهکارهایی جهت رفع این مشکلات و آموزش صحیح روشهای کاری ایمن برای محیط زیست به کارگته ها و کاهش چنین برخوردهایی در نظر دارید؟
با این نظر که صنعت آبکاری آلوده کننده محیط زیست است موافق نیستم. به این معنی که فکر کنید اگر اصلا صنعت آبکاری وجود نداشت چه اتفاقی برای سطح زندگی مان یا حتی محیط زیست می افتاد .با نبود صنعت آبکاری طول عمر کاربردی کالا ها و تجهیزات کاهش پیدا میکرد ولذا ابزارها و وسایل باید چندین برابر بیشتر تولید و مصرف میشدند که به مراتب آلددگی های بیشتری برای جامعه در بر داشت . پس صنعت ابکاری در خدمت افزایش عملکرد وسایل و تجهیزات و .. بوده و در نهایت به محیط زیست خدمت میکند. ولی خوب با توجه به وجود مواد شیمیایی در ابکاری اگر استاندارد ها رعایت نشود میتواند ما را دچار مشکلاتی در میحط زیست کند. مثال اینکه ایا شما میتواند روزانه یک کیلو شکر یا نمک میل کنید قطعا خیر و ایا این به آن معنی است که شکر الوده کننده محیط زیست است!! پس این مسئله اینقدر بدیهی است که کسی به ان فکر نمی کند پس در مورد مواد شیمیایی مورد استفاده در ابکاری نیز به منظور عدم اسیب رسانی به چرخه طبیعی محیط زیست استاندارد میزان مجاز را تعریف کرده است .
فقط شاید تفاوت با مثال قبلی در عدم اکاهی کافی فعالان صنعت / جامعه / مسئولین از اهمیت رعایت استاندارد هاست. ضمن اینکه در مورد رعایت استانداردهای چون این کار باهزینه هایی برای بنگاه های کسب و کار ابکاری همراه است ممکن است بصورت خود بخودی رعایت نگردد مگر با فرهنگ سازی و قوانین و نظارت کافی از سوی مسئولان ذیربط.
فکر میکنم بزرگترین مشکل این صنعت اداره آن بدست افراد غیر کارشناس و نیز عدم دخالت خود صنعت در اداره خود است به شکلی که تنها فقط محدود شهرهایی مثلا در شهر تهران و شاید یکی دو شهر دیگر در سایر شهرها اتحادیه تخصصی ابکاری نداریم. یعنی انیکه مثلا در شهرستان قدس (قلعه حسن خان) ابکاران باید مجوز خود را از صنف فلز تراش بگیرد. یا در شهریار از صنف صافکار و نقاش و در تمامی شهر های صنعتی و .. وضع به همین شکل است .
سوال این است ایا وقتی این صنعت متولی قانونی ندارد که دارای دانش کافی و ابزار قانونی کافی باشد میتوان توقع داشت که این صنعت کار خود را اصولی انجام دهد؟
البته این مشکل در بیشتر مسائل جامعه قابل رویت است که فکر میکنم بجای حل مسئله صورت مسئله را پاک میکنیم. مثلا بجای شناسایی و رفع ریشه ها و دلایل ایجاد اعتیاد سعی در پاکسازی خیابانها از معتاد میکنیم. بجای برخورد اصولی با محیط زیست اعلام میکنم که در شعاع 120 کیلومتری شهرهای بزرگ صنعت ابکاری حق فعالیت قانونی ندارد. در صورتی که بیشتر صنایع مشتری این صنعت در همین محدوده فعال هستند وهیچ قوانین موثر و کارا در نظارت اینکه انها هم از آبکاران خارج از شعاع واستاندارد خدمات بگیرند هم نداریم
در مجموع شرایط به شکلی پیچیده طراحی شده است که در حال حاضر وضع بسیار فاجعه باری به وجود آمده است. که از یک طرف سازمانها و نخبگان قدرت مسبب ان هستند و از طرفی بدنه فعال این صنعت نیز ممارست و پیگیری و البته اعتقاد کافی برای حل ریشه ای این مشکل نیز نداشته است.
8. چند درصد از واحدهای فعال در حوزه آبکاری در حال حاضر از اصول ایمنی حرفه ای و بهداشت محیط کار تبعیت میکنند؟
در پاسخ به این سوال باید بگویم که با دو دسته از افراد و شرکتها روبرو هستیم، . یک دسته شرکت های محدودی هستند که از نظر عمل به قانون و وظایف خود، در برابر وجدانشان پاسخگو هستند و مسئولانه برخورد میکنند خوب این گروه به محض اطلاع از صدماتی که رعایت نکردن اصول ایمنی به کارگران و محیط زیست وارد میکند رعایت این اصول را جزو اولین الویتهای خود قرار میدهند.
دسته دیگری که در حال حاضر اکثریت جامعه هم هستند هنگامی این کار میکنند که یا از نظر اقتصادی برایز آنها توجیه داشته باشد که عموما مباحث ایمنی بهداشت در کوتاه مدت سود افرین نیستند؛ و یا اینکه با الزام قانون و .. مجبور به رعایت اصول شوند که به همان دلایلی که عرض کردم با توجه به عدم دخالت بدنه صنعت در تصمیم گیری ها و هدایت صنعت در عمل این کار صورت نمیگیرد.
9. آیا در حال حاضر تامین کنندگان ابزارها و تجهیزات بهداشتی و ایمنی کارگران آبکاری تجهیزات مناسب و با کیفیت در اختیار صنعتگران و کارگران مربوطه قرار میدهد؟
ما در شرکت خودمان در سال 1386 در یک طرح نو آورانه با همکاری شرکت فراورش فلز یک دستگاه آّبکاری گردون را با نام تجاری کارینو توسعه دادیم که در نوع خود از قابلیت های منحصر بفردی برخوردار است ولی به جهت عدم وجود بهره وری لازم در بیشتر کارگاه ها و نیز عدم وجود فضای رقابتی در صنعت از استقبال مناسبی برخوردار نشد یا به عبارتی نیاز مقدمه رشد است اگر نیازی از جامعه مطرح نشود راهکارهای مناسبی نیز نخواهیم داشت
تا جایی که من اطلاع دارم تا این لحظه هیچ شرکتی بصورت تخصصی تجهیزات ایمنی و بهداشت مناسب برای آبکاری تولید نکرده است.ولی من به شخصه اگر کسی علاقمند به کار در این خصوص باشد با کمال میل همکاری میکنم تا بتوانیم شرکتی را بصورت تخصصی در این زمینه تقویت نماییم . که نظرم با برنامه هایی که تشکل ها در این خصوص دارند در اینده نزدیک نیازهای جدیدی مطرح خواهد شد.
10. مسائلی که در مورد میزان قیمت ها و نحوه ارائه کالا وجود دارد چیست؟
متاسفانه در مورد توزیع مواد شیمیایی مورد نیاز آبکاری نیز همانند بیشتر زمینه های دیگر با کسب و کارهای کوچک و غیر علمی با توان مالی محدود مواجه هستیم . متاسفانه در اینجا شرکتی نداریم که بر میزان کیفیت مواد اولیه نظارت کافی نماید و گواهی کیفیت مرتبط با محصولات صادر نماید. در بازار غیر شفاف غیر رقابتی بسیاری از فعالان این حوزه فقط بخاطر شناخت ابکاران بیشتر یا شناخت و دسترسی به تامین کنندگان خاص از سود سرشاری برخودار هستند که در دنیای امروز حتی دلالان هم بایدقادر به ایجاد ارزش افزوده برای مشتری باشند تا بتوانند در کسب و کار جایگاه پایداری برای خود اتخاد نمایند. یعنی بین تامین کننده مواد که توان ایجاد ارزش افزوده برای مشتری را دارد و تامین کننده ای که فقط به سود خود میاندیشد تفاوت زیادی وجود دارد.
11. آینده آبکاری در ایران را چگونه پیش بینی میکنید؟
اینده این صنعت به مسیری بستگی دارد که من وشما می پیماییم. ولی در مجموع به اینده بسیار امیدوارم.
علیرضا خلج زاده
فرآیندهای فسفاته / فرایند های سیاه کاری (اکسیداسیون) / نیکل الکترولس / آبکاری نقره / آبکاری مس
65734701 الی 3 / این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید