آنالیز Cu روش 1 :

1. ml 2 نمونه از وان بردارید
2. 15 سی سی ‏HNO3 ‎‏ غلیظ را ‏تا زمانیکه آبی رنگ شود ‏حرارت دهید
3. 100 سی سی آب مقطر را به نمونه اضافه کنید
4. ‏NH4OH‏ غلیظ را اضافه ‏کنید
5. تا 140 درجه ‏فارنهایت حرارت داده و نهایتا ‏PVA‏ را اضافه کنید
6. محلول را با EDTA 0.1 مولار تیتر کنید
7. تا از صورتی به رنگ سبز تغییر رنگ دهد
8. سپس برای بدست آوردن غلظت Cu روش 1 از فرمول زیر استفاده کنید:

Cu (oz/gal) = ‎ml*4.236*M

Cu (oz/gal) = ‎ml*4.236*N

آنالیز Cu روش 2 :

1. ml 2 نمونه از وان بردارید
2. 100 سی سی آب مقطر به آن اضافه کنی
3. ، 15 سی سی ‏HNO3 ‎‏ غلیظ به آن اضافه کنید
4.حرارت ‏دهید تا زمانیکه رنگ آبی ‏ظاهر شود و دود قهوه ای ‏رنگ از بین برود
5. ‏NH4OH ‎‏ ‏را به حدی اضافه کنید تا ‏رنگ محلول آبی تیره شود
6. ‏استیک اسید را تارسیدن به ‏یک آبی کم رنگ اضافه کنید
7. ‏پس از اضافه کردن 5 گرم ‏KI‏ ‏توسط ‏Na2S2O3‎‏ تیتر کنید تا ‏رنگ محلول زرد ملایم شود
8. ‏‏5 سی سی از محلول نشاسته ‏اضافه کنید
9. تیتراسیون را تا ‏بی رنگ شدن محلول ادامه ‏دهید
10. با استفاده از فرمول زیر غلظت Cu روش 2 را محاسبه کنید:

Cu (oz/gal) = ‎ml*1.583*N

آنالیز Sn :

1. ml 5 نمونه از وان بردارید
2 .100 سی سی آب مقطر به آن اضافه کنید
3. 50 سی سی ‏HCl‏ غلیظ به آن اضافه کنید
4. 3 گرم پودر آهن ‏را دریک ظرف 500 سی سی ‏بریزید و در محلول اشباع ‏بیکربنات فروببرید
5. به ارامی ‏حرارت دهید تا آهن حل شود
6. سپس تا دمای محیط خنک کنید
7. ‏مطمئن شوید که لوله بیرونی ‏کاملا داخل محلول بیکربنات ‏باشد
8. 10 سی سی محلول ‏نشاسته و بیکربنات در طول ‏تیتراسیون اضافه کنید
9. محلول را با KI-KIO3 0.1 نرمال تیتر کنید
10. تا زمانی که محلول شفاف به آبی تغییر رنگ دهد، ادامه دهید

آنالیز NaCN یا KCN:

1. ml 5 نمونه از وان بردارید
2. 100 سی سی آب مقطر به آن اضافه کنید
3. 10 سی سی KI 10% به آن اضافه کنید
4. محلول را با AgNO3 0.1 مولار تیتر کنید
5. تا از یک ‏محلول ‏شفاف به ‏یک ‏محلول ‏کدر تغییر رنگ دهد
6. سپس برای بدست آوردن غلظت NaCN یا KCN از فرمول زیر استفاده کنید:

NaCN (oz/gal) = ml*2.614*N

KCN (oz/gal) = ml*3.743*N

آنالیز NaOH یا KOH :

1. ml 5 نمونه از وان بردارید
2. 25 سی سی آب مقطر را به نمونه اضافه کنید
3. 5 سی سی سولفو اروانژ را به آن اضافه کنید
4. محلول را با HCl 1.0 نرمال تیتر کنید
5. تا از نارنجی ‏به زرد تغییر رنگ دهد
6. سپس برای بدست آوردن غلظت NaOH یا KOH از فرمول زیر استفاده کنید:

NaOH (oz/gal) = ml*1.067*N

KOH (oz/gal) = ml*1.496*N

آنالیز Na2CO3 یا K2CO3 :

1. ml 10 نمونه از وان بردارید
2. 100 سی سی آب مقطر به آن اضافه کنید
3. 35 سی سی محلول 10% Ba(NO3)2 به آن اضافه کنید
4. اجازه بدهید تا ته نشین شود سپس فیلتر کنید
5. دوبار با آب داغ شستشو دهید
6. رسوبات روی کاغذ صافی را به یک بشر منتقل کنید
7. 100 سی سی آب مقطر به همراه متیل اورانژ به آن اضافه کنید
8. محلول را با HCl 1.0 نرمال تیتر کنید
9. تا از نارنجی ‏به صورتی تغییر رنگ دهد
10. سپس برای بدست آوردن غلظت Na2CO3 یا K2CO3 از فرمول زیر استفاده کنید:

Na2CO3 (oz/gal) = ml*0.707*N

K2CO3 (oz/gal) = ml*0.921*N

آنالیز KNaC4H4O6.4H2O :

1. ml 5 نمونه از وان بردارید
2. 25 سی سی سولفوریک اسید 20%، صاف کنید
3. کاغذ صافی و ظرفتان را دوبار با آب بشویید
4. همه را روی هم ریخته و مجموعه را به مدت 5 دقیقه بجوشانید
5. با KMNO4 0.1 نرمال محلول را تیتر کنید
6. تا محلول از بیرنگ ‏به صورتی تغییر رنگ دهد
7. سپس برای بدست آوردن غلظت KNaC4H4O6.4H2O از فرمول زیر استفاده کنید:

KNaC4H4O6.4H2O (oz/gal) = ml*1.250*N

نکات آنالیز:

- توجه: در فرمولهای فوق پارامترهای ml ,N, M به ترتیب عبارتند از:
- حجم مصرفی تیترانت= ml،
- مولاریته تیترانت= M
- نرمالیته تیترانت= N
- توجه: جهت تبدیل واحد ‏‎(oz/gal)‎‏ به ‏ml/L‏ عدد بدست آمده را در 7.8125 ضرب نمایید.‏
- توجه: جهت تبدیل واحد ‏‎(oz/gal)‎‏ به ‏g/L‏ عدد بدست آمده را در 7.5 ضرب نمایید.‏
- برای تهیه محلول 0.1 مولار EDTA 0 گرم ، Na2EDTA.2H2O در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
- برای تهیه Na2S2O30 نرمال،25 گرم Na2S2O3.5H2O در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
- برای تهیه KI-KIO31 نرمال، 3.6 گرم KIO3، 1.0گرم NaOH، KI 10.0 گرم در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
- .برای تهیه AgNO31 نرمال،17.0 گرم AgNO3 در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
- برای تهیه HCl0 نرمال،89 سی سی HCl 36% در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
- محلول نشاسته ، 10 گرم نشاسته، 1000 سی سی آب داغ، 0.5 سی سی فرم آلدهید حل کنید.
- برای تهیه سولفوریک اسید 20%، 20 سی سی اسید را با 80 سی سی آب مقطر مخلوط کنید.‏
- برای تهیه محلول ‏‏10% ‏‏Ba(NO3)2‎ باید 10 گرم ‏‏Ba(NO3)2‎ را در 100 سی سی آب مقطر حل کنید.

ترجمه : تحقیق و توسعه جلاپردازان

مراجع و منابع: کتاب متال فنیشینگ 2013 Metal finishing

رسوب الکتروشيميايي پوشش کامپوزيتي برنز-گرافيت

مجيد اسناوندي[1]، محمد قرباني[2]

چکيده

برنز به دليل مقاومت سايش، اکسيداسيون و خوردگي بالا کاربرد فراواني در صنعت دارد. اما آبکاري مس-قلع (برنز) از حمام سيانيدي به دليل مسائل زيست محيطي محدود شده است. مشکلات حمام هاي غيرسيانيدي نيز مانع گسترش اين نوع حمام ها بوده است. در اين تحقيق رسوب همزمان ذرات گرافيت در

فرآيند آبکاري آلياژي از حمام کلريدي مورد بررسي قرار گرفت. مشخص شد با افزايش غلظت ذرات گرافيت در حمام، درصد گرافيت و قلع در پوشش افزايش مي يابد. افزايش دانسيته جريان الکتريکي نيز موجب افزايش مقدار قلع و کاهش درصد گرافيت در پوشش مي شود. نشان داده شد که نحوه رسوب ذرات در

پوشش از مدل گاگليلمي پيروي مي کند. حضور 6% گرافيت ضريب اصطکاک برنز را از 73/0 به 25/0 کاهش داد. نتايج نشان دادند که حضور ذرات گرافيت مقاومت به خوردگي رسوب به دست آمده را افزايش مي دهد.

کلمات کليدي:آبکاري آلياژي، پوشش کامپوزيتي، خواص سايشي، مقاومت خوردگي، خودروانکار

1- مقدمه

مقاومت به خوردگي و سايش مناسب، انتقال حرارت و جريان الکتريکي خوب و شکل پذيري عالي از جمله خواص منحصر به فرد مس هستند. اما سختي کم مس باعث شده است همواره براي بهبود خواص مکانيکي مس تلاش هايي صورت گيرد. از جمله کارهاي صورت گرفته در اين راستا مي توان به آلياژسازي مس با ديگر عناصر مانند قلع اشاره کرد. برنز خواص مکانيکي، سايشي و خوردگي مطلوبي داشته و در صنايع مختلف به وفور به کار مي رود. علاوه بر آن برنز با درصدهاي قلع متفاوت، کاربرد تزييني نيز دارد]1-4[. يکي از روش هاي ساخت برنز آبکاري است. در آبكاري برنز همانند آبكاري آلياژهاي ديگر يكي از مهمترين مسائل رسوب هم­زمان دو فلز است. تحقيقات در مورد آبكاري برنز به سال 1842 بر مي گردد كه از حمام­هاي سيانيدي جهت آبكاري برنز استفاده گرديد و اين تحقيقات تا سال 1970 ادامه پيدا كرد. با وجود مضرات زياد حمام هاي سيانيدي براي محيط زيست، اما به علت خواص بهتر پوشش ايجاد شده از حمام سياندي مانند چسبندگي، استحکام و براقيت بيشتر، هنوز از آن استفاده مي شود]5[. امروزه کمپلکس کننده هاي فراواني براي جايگزيني سيانيد معرفي شده است. پرکاربردترين اين کمپلکس کننده ها پيروفسفات بوده است که خود آلوده کننده محيط زيست است]6[. بنابراين به نظر مي رسد آبکاري برنز همواره با آلودگي همراه باشد. اما اخيراً آبکاري برنز بدون استفاده از کمپلکس کننده و مطالعه براي بهبود خواص رسوب حاصله مورد توجه قرار گرفته است]7[.

از دهه 1980، به دليل نياز روز افزون صنعت به مواد ضد سايش و با اصطكاك كم، حجم تحقيقات در زمينه پوشش هاي كامپوزيتي افزايش چشمگير يافت و خواص تريبولوژيكي كامپوزيت هاي با پايه نيكل و مس به همراه ذرات روانكار از جمله گرافيت، سولفيد موليبدن و تفلون مورد بررسي قرار گرفت.مهمترين ويژگي روانكارهاي جامد ساختار لايه لايه اي آنها و در نتيجه کاهش ضريب اصطکاک است. پيوند اتم­ها بين لايه­ها واندروالس و بين اتم­ها در هر لايه كووالانت يا يوني مي باشد. ياتاقان ها و بوش ها بالاترين حجم قطعات توليد شده توسط روش متالوژي پودر مي باشند. قبلاً اكثر اين قطعات از جنس مس – گرافيت (G-Cu) ساخته شده و شامل زمينه مسي با حدود 10% گرافيت بودند. عليرغم داشتن ضريب اصطكاك پايين، به خاطر استحكام و مقاومت به سايش پائين ناشي از زمينه نرم مسي و همچنين ورود گرافيت به زمينه سعي شده است از زمينه آلياژي برنزي به جاي مس استفاده شود. هم اكنون ياتاقان ها و بوش ها اكثراً داراي يك زمينه برنزي حاوي Sn10% و مقدار گرافيت در آن از 1% تا 25% متغير مي باشد. با تغيير زمينه از مس به برنز، نرخ سايش در سرعت هاي بالاي لغزش چهار برابر كمتر مي شود]8[. در مقايسه با روش متالورژي پودر، آبکاري کامپوزيتي مي تواند روشي اقتصادي براي ساخت پوشش هاي حاوي ذرات جامد خودروانکار محسوب شود.

 در اين تحقيق، آبکاري آلياژي-کامپوزيتي برنز-گرافيت از يک حمام اسيدي و اثر برخي متغيرها بر رسوب ايجاد شده بررسي شده است. در ادامه خواص سايشي و خوردگي پوشش رسوب داده شده مورد مطالعه قرار گرفت.

برای مشاهده کامل متن در سایت نویسنده لطفا کلیک کنید